Bizar toeval of….?
- Rien de Heer
- 14 apr 2020
- 2 minuten om te lezen
Het leven kent vele vragen en sommige van die vragen zullen nooit beantwoord worden. Voor mijn gevoel ben ik daar regelmatig mee geconfronteerd en nu was het weer het geval. Aan de familie van mijn vaders kant heb ik veel neven en nichten, waarvan ik er bijna geen enkele ken. Mijn vader kwam uit een groot gezin waarvan beide ouders overleden toen mijn vader twaalf was. Hierdoor is de familie uit elkaar gegroeid en heeft mijn vader de laatste jaren van zijn leven eigenlijk nauwelijks contact meer gehad met de familie en ik dus ook niet. Ik kan me herinneren dat er op de begrafenis van mijn vader een zus, bescheiden op de achtergrond, aanwezig was. Haar zoon is de enige van mijn vele neven en nichten die ik nog regelmatig zie en spreek. De anderen ken ik niet eens. Zijn ouders zijn al zolang ik me kan herinneren gescheiden. Contact was er al niet meer sinds mijn lagere schooltijd.
Als ik mijn neef spreek hebben we het nooit over de familie. Recent heb ik een aantal fotoalbums gevonden, waarvan ik het bestaan vergeten was en van sommige helemaal niet wist dat ze bestonden. Daar kwam ik de trouwfoto van de ouders van mijn neef tegen en een foto waar onze beide vaders samen opstaan. Beide foto’s heb ik doorgestuurd naar mijn neef. Na al die jaren was er op deze simpele wijze voor het eerst weer eens echt contact over de familie en zijn ouders. Van zijn vader weet ik niet eens of deze nog leeft, maar hij is volgens mij al wel heel lang geleden terug gegaan naar zijn geboorteland Italië. Zijn moeder woonde nog wel in mijn woonplaats. Ik heb haar al zo lang niet gezien, dat ik haar niet eens zou herkennen als we elkaar tegen zouden komen.
Ik had twijfels of het zijn vader was die met mijn vader op de foto stond. Binnen 24 uur kreeg ik van mijn neef bericht Dat het inderdaad zijn vader was en dat het de trouwfoto van zijn ouders betrof. Ook liet hij me weten dat hij die nacht met zijn zus had gewaakt bij zijn moeder en dat zijn moeder, mijn tante dus, was overleden. Het bezorgde mij kippenvel. Hoe bizar kan het leven zijn? Nooit hebben we al die jaren contact gehad over de familie. Op de dag dat het wel gebeurt met betrekking tot zijn ouders, komt zijn moeder binnen 24 uur te overlijden. Eigenlijk niet te geloven. Heel triest, bizar en niet te begrijpen. Is dit nu toeval, is er meer in het leven dan wij weten of is dit nu eenmaal het leven? Ik wil er niet te lang over nadenken. Ik beschouw het als een toevallige samenloop van omstandigheden, maar bijzonder blijft het wel. Vragen die niet te beantwoorden zijn, zoals ieder mens ze wel eens zal hebben en u wellicht ook.
Recente blogposts
Alles weergevenEen conclusie die ik regelmatig trek. Ik ben ook maar eens mens, dus ik word ouder en denk misschien daarom veel vaker na over het leven...
Lang geleden dat ik een column geschreven heb. Enkele honderden in de laatste jaren, dus na een droogte van enkele maanden heb ik me er...
Ik zal maar weer direct met de deur in huis vallen. Zelf heb ik helemaal niets met Kerstmis. Voor mij zijn het de meest vervelende dagen...
Comments