Daltonisme….je zult er maar last van hebben

Mijn hele leven heb ik al Daltonisme. Het heeft niets te maken met Lucky Luke en de gebroeders Dalton. Wel een leuke strip trouwens. Nee, ik ben gedeeltelijk kleurenblind en kan bepaalde kleuren niet van elkaar onderscheiden. Het meest heb ik dat met de kleuren rood en groen. In het oog zit het netvlies, en op dat netvlies zitten kleine cellen: kegeltjes en staafjes. Bij kleurenblindheid zit er een fout in de kegeltjes. Deze kegeltjes schakelen niet goed, waardoor ik kleuren niet zie zoals ze in werkelijkheid zijn. Kleurenblindheid is erfelijk. Zo kunnen zonen het via hun moeder van opa erven. Nu was mijn moeder niet kleurenblind en mijn opa ook niet, dus hoe ik eraan gekomen ben, zal voor mij altijd een raadsel blijven.

Heb ik er last van? Nee, eigenlijk niet. Het is soms ongemakkelijk, maar er last van hebben vind ik overdreven. Om een kleur te zien hoef ik niet te weten hoe die kleur exact heet, zeg ik altijd maar. Het zal mij een zorg zijn welke kleur mijn eten heeft als het maar smaakt. Er bestaat een test waarmee je kunt bepalen of je kleurenblind bent of niet. Heel lang geleden ben ik hierop getest. Een tekening met gekleurde vakjes en daarin moest je dan een cijfer herkennen. “Welk cijfer?”, was mijn eerste reactie. Ik zag namelijk niets dat op een cijfer leek. Met een mooi woord wordt dit de Ishiharatest genoemd. Ik heb dus mijn hele leven al Daltonisme en dat is aangetoond door de Ishiharatest. Klinkt best interessant al zeg ik het zelf!

Minder goed kleuren kunnen onderscheiden, kleurenzwakte, komt meer voor dan echte kleurenblindheid waarbij een deel van de kleurwaarneming helemaal is uitgevallen. Meestal treedt kleurenblindheid op als een of meer van de drie typen kegeltjes, die naast de staafjes een van de twee soorten lichtgevoelige cellen in het netvlies zijn, niet goed of helemaal niet werken. Tot zover het medische gedeelte.

Op school kreeg ik vooral bij het schilderen complimenten over mijn gewaagde kleurencombinaties. Veel groen en bruin in luchten waar dat niet verwacht werd. Ik heb de complimenten altijd in dank aanvaard. Mensen die kleurenblind zijn schijnen beter te kunnen zien in het donker dan mensen die niet kleurenblind zijn. Het voordeel daarvan heb ik nog niet kunnen ontdekken. Daltonisme heeft voor mij dus geen voordelen en de nadelen zijn niet van dien aard dat ik er last van heb.