De paniek van een schone slaapster

“De wekker, wat een afschuwelijk apparaat. De druk, het verschrikkelijk geluid, maar vooral de druk. Ik kan er niet tegen en dus heb ik de wekker afgezworen. Behalve voor belangrijke dingen”, zo dacht gisteren de schone slaapster uit een dorpje dichtbij een donkere snelweg. “Vanmorgen is er weer zoiets belangrijks. Ik moet de dagelijkse column lezen en nu ben ik het verslapen”, dacht ze. Ze zat rechtop in bed, sprong eruit, struikelde over de hond en greep naar haar telefoon. “Bijna half 7 veel te laat natuurlijk. Daar heb je het al. Een berichtje met de vraag of ik nog niet wakker ben. Nee natuurlijk niet k…….ik was het verslapen! Koffie? Nee, nog geen koffie….eerst lezen. Waar zou de column nu weer over gaan? Donker? Nog niet naar huis gaan? Ik kom mijn huis niet eens uit", dacht ze. "Toch maar even lezen”.

“Woef, woeffffff. Bemoei je er niet mee...ja, ja, ik ga je zo uitlaten….eerst koffie….pffff wat een k…..ochtend!” Weer een berichtje. “Verslapen, of het erg was vraagt ie...wel neunt…..hmmmmm dat begrijpt ie weer niet...oh ja, toch wel…..he, he, koffie, daar was ik aan toe”. Ze komt een beetje tot rust. De komende vier dagen is ze vrij. Hoeft ze niet naar haar werkt. Klinkt een beetje vreemd als je elke dag thuis werkt, maar het geeft toch een goed gevoel. In ieder geval een paar dagen uitslapen. Geen wekker zetten, geen angst om het te verslapen. En die column….ach, die kan ze later op de dag ook nog wel lezen.

Bovenstaande lijkt een beetje op een sprookje. Althans in ieder geval waar het de titel van deze column betreft. Als columnist ben je afhankelijk van de inspiratie en de onderwerpen waar je over wilt schrijven. Soms heb je die niet. Vandaag was zo’n dag. Dus dan laat je je fantasie de vrije loop gaan en ga je schrijven over iets dat er in jouw gedachten gebeurd zou kunnen zijn bij een trouwe lezer van je columns. Veel lezers van mijn columns zijn al vroeg uit de veren. Het lezen van mijn dagelijkse column is een vast ritueel geworden. Iedereen doet het op zijn of haar manier. Met of zonder koffie. Net voor het naar het werk gaan of net voor het thuis werken. Degene over wie het hier gaat zal wel of niet kunnen beamen of wat ik geschreven heb een beetje in de buurt van de werkelijkheid komt. Waarschijnlijk leest ze het met minder stress en wat later op de dag. Ze hoeft vandaag namelijk niet thuis te werken, dus kan ze uitslapen. Geen wekker, geen blaffende hond, geen paniek door het te laat wakker worden, maar…...wel een column om te lezen! En u….u profiteert daar van mee!