Elk nadeel heeft misschien zijn voordeel

Wees gerust, ik ga niet filosofisch worden in deze tijd van het Corona virus. De berichten over het virus beheersen het nieuws en de actualiteit. Ik probeer het lezen tot een minimum te beperken. Om me heen merk ik dat ik hierin niet de enige ben. Wat me steeds meer opvalt is dat mensen beseffen dat ze de contacten met dierbaren moeten beperken of zelfs helemaal vermijden en dat ze daar steeds meer moeite mee beginnen te krijgen. Veel mensen van mijn leeftijd, jonger of ouder, missen het echte contact met hun ouders, geliefden, kinderen of kleinkinderen.

Mijn ouders leven al geruime tijd niet meer. Ze hoeven deze tijd dus niet meer mee te maken. Aan de ene kant mis ik ze enorm, maar aan de andere kant ben ik blij dat ze dit bespaard is gebleven. Dat mij het missen van het contact met hen bespaard is gebleven. Een dubbel gevoel dus. Ik zou er in ieder geval moeite mee gehad hebben om ze lang niet te zien. Kinderen heb ik niet en dus automatisch ook geen kleinkinderen. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat het met name voor heel veel ouders en ouderen een enorm moeilijke tijd is. De contacten zijn er wel, maar de echt fysieke contacten ontbreken toch. Zeker de ouderen onder ons moeten in deze tijd heel erg sterk in hun schoenen staan. Probeer als ouders je kleine kinderen maar eens uit te leggen dat ze niet naar opa en of oma mogen. Probeer ouderen in verpleeg tehuizen maar eens uit te leggen dat ze geen bezoek mogen ontvangen. Bij mij ontbreken die contacten. Is dat een geluk bij een ongeluk? Eerlijk gezegd weet ik het niet.

De mensen die mij kennen weten dat ik ook geen relatie heb. Ik woon dus alleen, maar dat ben ik gewend. Ik heb niet het idee dat het ontbreken van een partner in mijn leven het nu moeilijker maakt in deze tijd. Uiteraard heb je niet de mogelijkheid om er met elkaar over te praten, elkaar te troosten in deze moeilijke tijden. Er voor elkaar te zijn, elkaar te steunen. Ik vind het moeilijk om voor mezelf te bepalen of het anders, beter zou zijn om met deze crisis om te gaan als ik wel een partner zou hebben. Ik kan er niet met een partner over praten of door een partner gesteund worden, dat is misschien een nadeel in deze tijd, maar aan de andere kant heb ik weer het voordeel dat ik erover kan schrijven als ik dat wil. Dat ik me ervoor kan afsluiten als ik daar behoefte aan heb. Bovendien heb ik contacten genoeg met anderen in mijn directe omgeving.

Ik was al een gelukkig mens, maar misschien ben ik wel een extra gelukkig mens omdat veel ellende en veel verdriet en zorgen me bespaard blijven om de redenen die ik heb genoemd. Ik vind het lastig om dat echt te kunnen bepalen, daarom gebruikte ik ook het woord “misschien”. Ik verkeer immers niet in die situaties waar ik in deze column over geschreven heb. Ik geef mezelf daarom maar het voordeel van de twijfel door te zeggen dat in mijn geval elk nadeel misschien ook zijn voordeel heeft.