Is er wat loos met uw slaap?

Gelukkig slaap ik heel erg goed. Ik kan zelfs slapen wanneer ik wil. Op welk moment van de dag dan ook. Geef mij een bank of een bed en ik slaap. Heerlijk is dat en ik besef dat heel veel mensen zouden willen dat ze dit ook kunnen. Mensen die structureel last hebben van slapeloosheid. Met een heel mooi woord wordt dat insomnia genoemd. Ik ken insomnia als de titel van een gedicht van J.C. Bloem, maar van slapeloosheid heb ik geen last.

Regelmatig verschijnen artikelen over de oorzaak van slapeloosheid, met daarbij talloze goedbedoelde adviezen. Na alle aanbevelingen ter harte te hebben genomen stapt de lezer hoopvol in bed om uren later nog steeds wakker te liggen of na een korte slaap ‘uitgerust’ wakker te worden en te blijven. Helpen doen de adviezen dus niet. Althans bij vele mensen niet. Die vallen vaak pas in slaap als andere mensen wakker worden. Ik moet er niet aan denken om zo te moeten leven.

Slapeloosheid komt en gaat. Het is net zo onvoorspelbaar als het weer, heb ik me laten vertellen. Het lijkt een paar nachten verdwenen te zijn maar juist op het moment dat je het ‘t minst verwacht lig je weer de hele nacht wakker. “Schaapjes tellen”, zei men vroeger. Mensen die last hebben van slapeloosheid hebben alle schaapjes al geteld, meerdere malen zelfs. Ik heb gemakkelijk praten. Soms val ik ‘s avonds op de bank in slaap bij het televisie kijken. Ik word dan wakker als er een totaal ander programma aanstaat. Heb dan even geen benul van de tijd, maar heb heerlijk geslapen. Ik ga dan niet direct naar bed, maar doe gewoon iets dat ik leuk vind om te doen. Een column over slapeloosheid schrijven bijvoorbeeld. U weet nu direct hoe en wanneer deze column tot stand is gekomen. Ik kan dat vrij ontspannen doen, want ik ken mezelf en weet dat ik daarna gewoon weer kan slapen. Mensen die last hebben van slapeloosheid hebben dat dus niet. Die tellen de uren en de minuten van de nacht. Zien het buiten langzaam licht worden om dan pas oververmoeid in slaap te vallen. Stelt u zich eens voor dat u dat bijna elke nacht hebt? Die mensen zijn absoluut niet te benijden.

Ik heb het relaas gelezen van iemand die jarenlang last heeft gehad van slapeloosheid en er vanaf is gekomen door er geen probleem meer van te maken. Hij keek niet steeds meer op de wekker om de uren van de nacht te tellen. Hij zag zijn slapeloosheid niet langer als een probleem. Hij ging liggen met de gedachte dat het meegenomen zou zijn als hij in slaap zou vallen. Door er minder een probleem van te maken kon hij zich ontspannen en is zijn slapeloosheid sterk afgenomen. Voor deze man heeft het geholpen, maar ik kan me niet voorstellen dat het zo eenvoudig is. Voor een enkeling zal het helpen, maar voor het merendeel van de mensen niet, denk ik. Insomnia is dus niet alleen een gedicht van J.C. Bloem. Het is een probleem voor heel veel mensen waar ik alleen maar over kan schrijven. Hopelijk vinden die mensen snel de rust en de ontspanning, zodat ze net als ik kunnen slapen wanneer ze willen.