Vriendschap is geen illusie

“Eén keer trek je de conclusie Vriendschap is een illusie Vriendschap is een droom Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom”

Zo zong “Het Goede Doel” onder leiding van Henk Westbroek en Henk Temming jaren geleden over vriendschap. Een prachtige songtekst, maar gelukkig niet op iedereen van toepassing. Ook op mij niet. In de korte periode dat mijn moeder ziek was (2009) en ook in de periode na haar overlijden (binnen 5 dagen) heeft het begrip “vriendschap” nog veel meer betekenis voor me gekregen dan het voorheen had. Juist als je geen verdere familie hebt om je te steunen, dan zijn je vrienden enorm belangrijk. Iedereen heeft vrienden, dat behoort bij het leven. Met de ene heb je meer contact dan met de ander, maar ze zijn er. Zoals jij er ook voor hen bent op momenten dat ze je nodig hebben. In nood of bij tegenslag leer je je echte vrienden kennen, is een vaak gebezigde uitspraak. Meestal worden dan de vrienden bedoeld die je bent kwijt geraakt of die niets meer van zich laten horen in dergelijke situaties. Ik heb het voorrecht te kunnen spreken van echte vrienden. Ze zijn erg belangrijk voor me geweest en dat zijn ze nu nog steeds. Door persoonlijke omstandigheden hebben niet alle vrienden de hoeveelheid steun kunnen geven die ze misschien hadden willen geven, maar op afstand hebben ze me gesteund. Daar ben ik ze uiteraard zeer dankbaar voor. Ondanks die afstand hebben ze me enorm geholpen.

Je leeft in een roes. Op het moment zelf ben je de vrienden die je steunen enorm dankbaar. Pas later ga je beseffen hoe belangrijk die steun eigenlijk is geweest. Vriendschappen ontwikkelen zich ook, lijken hechter te worden. Misschien is dat de illusie. Het gevoel dat vriendschappen sterker zijn geworden. Ik denk dat die vriendschappen altijd al zo sterk aanwezig zijn geweest, maar dat het besef nooit tot je is doorgedrongen. Mensen beschouwen vriendschap wellicht te vaak als iets gewoons. Als blijkt hoe hecht die vriendschap in werkelijkheid is, pas dan dringt het door hoe belangrijk die vriendschap is. Ik heb het geluk gehad dit mee te mogen maken. Ook zijn er vriendschappen die in deze periode van mijn leven echt waardevoller zijn geworden. Vriendschappen die veel verder bleken te gaan dan ik ooit had mogen dromen. In dat opzicht hadden Henk en Henk wel gelijk, maar dat was niet de strekking van hun tekst. Ik heb het geluk vriendschappen te hebben met waarde. Vrienden die je steunen door dik en dun. Voor mij zou Het Goede Doel dus mogen zingen:

“Eén keer trek je de conclusie Vriendschap is geen illusie Vriendschap is geen droom Geen pakketje schroot, met een dun laagje chroom”