-Schrijverspagina- Rien de Heer
Samen wakker worden
We liggen tegen elkaar aan
wakker wordend, kwetsbaar
in onze naaktheid
verzwijgen openhartig
met miniem geruis
het onzegbare
we denken aan vannacht
toen er geen woorden waren
nog niet was aangeraakt,
en in elke vezel van onze lichamen
een verlangen als een storm
aan de stilte hing
nu bewegen we langzaam op een herinnering
en voelen een heerlijke bevrediging
bij het samen wakker worden
Gelukkig regent het
Poedelnaakt
in vers gevallen sneeuw vrijen
om later
veel later
voor de open haard nog even
na te gloeien
van het verlangen naar elkaar
Zo druk
Ik had de nieuwe dag al vroeg gezien,
maar het moest nog ochtend worden.
en de ontbijttafel
moest nog gedekt worden
en zelfs de koffie moest nog gezet worden
Ik moest onze nacht nog vergeten,
daar niets over schrijven
ook niet over het leven
Iemand fluisterde toen lieve woorden,
iemand zag verstrooide beelden,
bevlekte lakens
en hoorde vogels fluiten
De stem
Ik hoorde
een stem
in het duister
zachtjes, bijna onwerkelijk
verleidend in het donker
de stem beroerde me, raakte
me in het diepste van mijn ziel
vanuit het gevoel van de tijd
luisterde ik
naar wat ik hoorde
een stem
in het duister
fluisterde mijn naam
De tijd verstrijkt
Het leven lijkt zich terug te trekken
wachtend op een tijd die niet verloren gaat
momenten van geluk zetten zich in toekomst om
voelend als een oceaan van wachten
flinterdun omhuld door het ogenblik
eenzaamheid van het gemoed
dat de uren vult en de echte blijdschap
in de stille duisternis laat verdwijnen
het is geen verbeelding, slechts hoop, of is er
misschien niets dan tijd en alleen maar tijd?
Met dank aan Stef Bos
​
Het is al weer lang geleden
maar aan het einde van je leven
pakte ik je hand
je besefte het niet meer
maar ik voelde je
je zweeg als afscheid
naar nooit meer zijn
ik heb ook gezwegen
maar in me hoorde ik je
als ik nu aan je denk
is dat een herinnering vol liefde
ik luister naar de stem van Stef Bos
ik zie jouw blik, jouw glimlach
tranen in mijn ogen, het verdriet
genietend van het lied over een vader
waar ook ik steeds meer op lijk