15 november vaderdag

Voor mij zal 15 november altijd een bijzondere dag blijven. Voor mij is het op die datum vaderdag, want op 15 november 2004 overleed mijn vader. Ik was er bij en heb afscheid van hem kunnen nemen en dat heeft me goed gedaan. Op het moment zelf, maar ook nu nog, vele jaren later. Ik ben op die datum niet extra verdrietig. Doe geen speciale dingen, maar ben in mijn gedachten toch meer bij hem dan op andere dagen. Dat is niet speciaal, dat vind ik gewoon normaal.

Het overlijden van één van je ouders is een ingrijpend verlies, voor een kind of jongere, maar ook als je al volwassen bent en je eigen leven hebt. Met het overlijden van een ouder komt er een einde aan de unieke, onvervangbare relatie met je vader of moeder. De dood van een ouder kan voelen als het verliezen van een dierbare band. Soms voelt het als een opluchting, omdat er een einde gekomen is aan een al dan niet lange lijdensweg. En misschien is het er allebei. Hoe dan ook, je ouders hebben je het leven gegeven en je hebt hen je hele leven gekend. Mijn vader heeft gelukkig geen lijdensweg gehad, maar vanwege zijn beginnende fase van Alzheimer is hem, mijn moeder en mij denk ik veel verdriet bespaard gebleven. Als ik er aan terug denk, dan is het eigenlijk onvoorstelbaar dat het al weer 16 jaar geleden is. Het voelt aan als de dag van gisteren.

Ook als je, net als ik was, zelf al lang en breed volwassen bent, is het overlijden van (één van) je ouders een groot verlies. Op zo'n leeftijd is het te verwachten dat mensen overlijden en is het misschien gemakkelijker te accepteren, maar toch, het gemis is er niet minder om. Mijn moeder is 5 jaar na mijn vader overleden. Wanneer je tweede ouder overlijdt, betekent dit dat je geen kind van iemand meer bent. Je bent wees geworden en hebt geen ouderlijk huis meer. Dat kan extra diep in je leven ingrijpen. Als je geen broers of zussen hebt, is met het overlijden van je laatste ouder je gezin weggevallen. Bovendien ben je de enige die de overleden ouder(s) als ouder(s) mist. Dat kan eenzaam voelen. Zeker als je net als ik zelf geen gezin hebt. Die eenzaamheid is er soms ook wel, maar ik heb gelukkig alleen maar mooie herinneringen aan mijn ouders. 13 februari is daarom voor mij moederdag en 15 november is het vaderdag, dat zal altijd zo zijn.

Vandaag dus een bijzondere dag, maar in mijn ogen geen speciale dag. Een dag om nog eens extra stil te staan bij de mooie bijzondere herinneringen aan mijn vader en onlosmakelijk natuurlijk ook bij de herinneringen aan mijn moeder. Ze waren niet los van elkaar te zien. Dat laatste is ze bespaard gebleven omdat mijn vader bij zijn overlijden op het punt stond te worden opgenomen in een verzorgingshuis. Het is 16 jaar geleden. Dus niet meer samen over vissen praten, niet meer samen over voetbal praten, maar pa, nog wel met heel veel liefde aan je denken !