Bent u al aan het daten?

Buiten ligt de eerste sneeuw van dit jaar. Best logisch, want binnen sneeuwt het zelden. Het is 5.30 uur in de ochtend en ik ben een column aan het schrijven over daten. Was ik al eerder van plan, maar het was er nog niet van gekomen. Dat schrijven en het daten ook niet trouwens. Er zijn tegenwoordig zoveel dating programma’s op TV dat je bijna zou denken dat er geen andere mogelijkheden meer zijn om aan de man of vrouw te komen. Als single zou je je bijna gaan schamen als je niet aan het daten bent. Of het nu op televisie is, via een dating site of via één van de vele dating app’s. Maar het is bijzonder hoe snel het vanzelfsprekend is geworden om in een app mensen te gaan swipen als je toe bent aan iets nieuws of gewoon toe bent aan een relatie. In ieder geval blijven we voorlopig gewoon verder swipen. Mensen met een simpele beweging afwijzen werkt kennelijk heel gemakkelijk en goed. Het valt me mee, of ik moet het gemist hebben, dat Google (of een andere zoekmachine) nog niet is ingesprongen op het fenomeen daten. Dat je bijvoorbeeld in kunt tikken “Zoek een partner voor mij” en dat vervolgens Google op de proppen komt met de profielen van een aantal geschikte partners. Dat Google gaat matchen op de gezamenlijke zoekgeschiedenis om maar een mogelijkheid te noemen. Opties genoeg, dus misschien heb ik nu wel het gat in de markt gevonden.

Het internet is ook voorzien van talloze datingsites. Zedoen er alles aan om ervoor te zorgen dat jij je veilig voelt op hun site, beweren ze. Deveiligheid nemen zeheel serieus. Met veiligheid hebben zehet over het veilig houden en integer omgaan met gegevens. Alleen dan creëren zede optimale omgeving omje comfortabel te voelen enom jezelf open te stellen voor anderen, dat beweren ze allemaal. Niets voor mij. Net zo min als al die beschikbare app’s en het daten op TV. Aan die laatste optie moet ik helemaal niet denken. Ik heb, heel lang geleden, wel eens rond gekeken op zo’n datingsite. Heb me zelfs met wat summiere gegevens ingeschreven. Niet onder mijn eigen naam, maar onder een pseudoniem. Ik heb op niemand gereageerd en me de volgende dag direct weer uitgeschreven. Niets voor mij dus. Bij toeval kwam ik het profiel tegen van een collega. Ook zij stond op die site ingeschreven onder een andere naam. Wel met foto en dat heb ik niet eens gedaan. Of het voor haar langer dan één dag heeft geduurd weet ik niet, maar voor mij was het snel afgelopen. De site waar ik het over heb stond bekend als de meest betrouwbare en meest succesvolle site onder de dating sites. Na mijn uitschrijving heb ik nog een kleine twee jaar via de mail berichten gekregen van de site. Zelfs het afmelden van de mail en het blokkeren van de afzender had geen direct resultaat. Inmiddels hebben ze kennelijk ontdekt dat ik niet meer ingeschreven sta, want de stroom van mails is gestopt.

Ik ben en was dus niet echt fanatiek aan het daten, dat zult u inmiddels begrepen hebben. Het single zijn bevalt me prima. Iets dat veel singles zullen zeggen. Ik zeg “niet fanatiek”, maar het komt er op neer dat ik helemaal niet aan het daten ben, nooit ben geweest en er ook nooit aan zal beginnen. Ik ben op een leeftijd gekomen dat het (de liefde)komt of het komt niet en daar ben ik best tevreden mee !