Burgemeesters hebben het er maar druk mee

Bent u er wel eens bij geweest als iemand een koninklijke onderscheiding kreeg? Er zijn ongetwijfeld lezers die deze vraag bevestigend kunnen beantwoorden. Het is mij nog niet overkomen. Het ontvangen van een lintje niet en het er bij zijn niet. Ik woon in een kleine gemeente, dus daar kom je nog met naam en foto in het nieuws als je om wat voor reden dan ook een onderscheiding ontvangt. Eigenlijk heeft dat natuurlijk iets vreemds. Want vooral aan de lintjesregen die elk jaar weer plaatsvindt is niet veel unieks. In grote steden worden de tientallen mensen die zo'n welverdiende onderscheiding krijgen gewoon allemaal bij elkaar in één zaal gezet. Dan ben je dus gewoon “één van de velen” die zo'n lintje krijgt. En dat massale doet het element van verrassing ook niet veel goeds. Vervolgens worden er in de toespraak dan dingen gezegd als “De koning heeft uw uitzonderlijke verdiensten opgemerkt”. Onzin, de goede man weet niet eens wie u bent. Natuurlijk niet. En al was het wel zo. Al had onze koning u persoonlijk opgemerkt. Al had hij uw lintje zelf in het doosje gestopt. Alsof u zichzelf al die tientallen jaren hebt ingezet om opgemerkt te worden door de koning. Natuurlijk niet. Dat heeft u gedaan voor al die leden van de sportvereniging waar u al dertig jaar lang bestuurslid bent. Voor al die ouderen die u onvergetelijke momenten bezorgde tijdens dagjes weg. Voor uw tomeloze inzet voor wat dan ook en vooral voor uzelf. Omdat u het leuk vond die dingen te doen.

Dat is precies het mooie van de uitreiking van koninklijke onderscheidingen. Want zo'n gedecoreerde krijgt zijn lintje dan wel van de koning, officieel gezien. En het lintje wordt dan wel opgespeld door de burgemeester. Maar eigenlijk is het gewoon een gigantisch bedankje van alle mensen om diegene heen. Dat is waar die tranen van blijdschap dan vandaan komen. En ook al was het dan voorspelbaar, of niet uniek en hoeft dat lintje en al die aandacht van de meesten niet zo nodig. Dan is het tóch ineens het mooiste dat er is, althans voor de meeste mensen.

Maar dit jaar was alles anders. In mijn gemeente hebben zeven mensen een koninklijke onderscheiding gekregen. De burgemeester heeft ze persoonlijk gebeld. Namens onze koning uiteraard. Hij zal dezelfde woorden hebben gebruikt die hij in normale omstandigheden ook gebruikt zou hebben. Geen foto’s neem ik aan. Op anderhalve meter afstand van elkaar had dat misschien wel gekund, maar onze burgervader heeft alle gelukkigen gebeld. De verrassing zal hierdoor wel groter zijn geweest. De telefoon opnemen en dan horen: “Met de burgemeester”. Zo hebben de burgemeesters door het Corona virus opeens een andere rol gekregen bij het uitreiken van de lintjes. Ik ben heel erg benieuwd hoe Femke Halsema dit opgelost heeft. Zou ze ook iedereen gebeld hebben? Nou, ik zal vanavond maar eens met extra aandacht naar het nieuws kijken. Wie weet kom ik het nog te weten! En onze koning boft maar. Stelt u zich eens voor dat hij alle gelukkigen zelf had moeten bellen!