Busje Komt Zo

Wanneer er nieuwe programma’s op televisie komen wil je, omdat je regelmatig een column over televisie schrijft, altijd in ieder geval één aflevering gezien hebben. Als ‘gewone’ televisiekijker zal je van de programma’s die je leuk vindt uiteindelijk wel meer afleveringen gaan kijken. Dat is dan ook de graadmeter om te bepalen of een programma succesvol is. Bovendien zijn mensen vaak nieuwsgierig en willen ze die eerste aflevering wel een kans geven en ik ben ook een mens, dus heb ik gekeken naar Busje Komt Zo van Paul de Leeuw.

“Busje komt zo”, dat klinkt zo bekend, zult u zich misschien afvragen. Nee, u moet niet aan Fred Teeven en zijn nieuwe loopbaan denken. In 1995 was er een zeer populair liedje met de titel “Busje komt zo”. De zanger van het duo 'Höllenboer' was toen verpleegkundige in de verslavingszorg en maakte de tekst om op ludieke wijze het sterk beladen onderwerp uit de taboesfeer te halen. Hij wilde ook ageren tegen de geplande bezuiniging waarbij de methadonposten vervangen zouden worden door de busjes. Maar nu ter zake ….. het nieuwe televisie programma. Na jarenlang met wisselend succes studio-amusement te hebben gemaakt lijkt Paul de Leeuw zich op locatie als een vis in het water te voelen. Hij oogst een stortvloed aan lovende reacties met zijn nieuwe tv-show Busje Komt Zo. “Wat een heerlijk programma, even zorgeloos vermaak”, is een van de vele reacties die ik gelezen heb. Op onderdelen ben ik het hiermee eens. Soms was het vertederend mooi, maar op andere momenten vreselijk irritant. Het item met Simon (u kent m vast wel, die man die vroeger nog wel eens met Nick zong) waarbij ze als een soort Gaston van de Postcodeloterij mensen benaderden, kon mij niet geheel bekoren en dan druk ik het nog voorzichtig uit. Maar is dat niet typisch de kracht van Paul de Leeuw. Ontroeren en de grenzen van het toelaatbare opzoeken ………. is hij dan niet op zijn best?

Vlak na deze uitzending las ik een bericht met de kop “91-jarige man wacht urenlang tevergeefs op bus”. In gedachten zag ik een negentigplusser, helemaal verkleumd in een bushokje zitten. Wachtend in de regen tot diep na middernacht, smekend om een paar dikke sokken en een warme deken. Meneer bracht een bezoek aan zijn nicht die dag en het was tijd om op huis te gaan. Er werd een reservering gemaakt bij een taxibedrijf, maar de taxi bus kwam vervolgens nooit opdagen. Meneer werd, na bijna drie uur tevergeefs te hebben gewacht, uiteindelijk door een behulpzame voorbijganger naar huis gebracht. Na het lezen van dit bericht, kon ik maar één ding bedenken: “Waar is Paul de Leeuw met zijn busje als mensen hem echt nodig hebben?”. Gelukkig is de oude baas veilig thuis gekomen en Paul is volgens mij vanavond weer op televisie. Toch nog maar weer een keer kijken en nu maar hopen dat Simon ergens een optreden heeft met Nick.