De eenzaamheid van het bekend zijn

Eenzaamheid is een hot item. Eenzaamheid is in mijn ogen het gevoel alleen te zijn, geïsoleerd te zijn van anderen en eenzaamheid is het fysiek ervaren van een gebrek aan verbondenheid met anderen. Eenzaamheid is een ruim begrip en iedereen ervaart het anders. Steeds meer mensen in onze maatschappij ervaren het gevoel van eenzaamheid. Het komt niet alleen voor bij ouderen. Wel is het zo dat bij deze groep de eenzaamheid het meest schrijnend is. Eenzaamheid komt ook voor onder jongeren. Eenzaamheid komt zelfs voor bij mensen die door hun beroep volop in de schijnwerpers staan en door hun werk veel contact met andere mensen hebben.

Ik schrijf dit omdat ik ooit een verhaal heb gehoord over de zanger van een Nederlandse band en dat verhaal is altijd in mijn geheugen gebleven. Niet zomaar een band, maar een band die altijd volle zalen heeft getrokken en dat nog steeds doet. Het speelde zich af in de tijd dat deze zanger geen relatie had of niet meer had, dat laat ik in het midden. Onder het genot van een drankje in een kroeg vertelde hij, ondanks het enorme succes, toch te lijden onder zijn bekendheid. Elke avond volle zalen en daarna naar huis rijden, thuis komen en de stilte en leegte van het huis ervaren. Avond na avond kwam dat als een donderslag bij heldere hemel bij hem binnen. De twee gezichten van zijn leven. De populaire zanger zijn op het podium en de werkelijkheid en eenzaamheid van de mens achter de zanger. In die tijd kon hij dat nauwelijks verdragen. Met hem is het goed gekomen. Op het moment dat hij dit vertelde miste hij kennelijk iets in zijn leven dat hij later gevonden heeft in de liefde. Een onderwerp dat door hem in zijn teksten trouwen veel bezongen wordt.

Niemand zou deze vorm van eenzaamheid achter hem gezocht hebben. Dat is, denk ik, ook het gevaar van eenzaamheid. Het is vaak niet zichtbaar. Mensen verbergen het voor de buitenwereld. Of we kijken niet goed genoeg naar elkaar om die eenzaamheid te zien. De eenzaamheid neemt toe. Meer dan de helft van de ouderen voelt zich eenzaam, zo is uit onderzoek gebleken. De samenleving is aan het vergrijzen, dus als we niet oppassen zal de eenzaamheid alleen maar toenemen. Het is heel moeilijk te bevatten dat één op de vier volwassenen in ons land zich met grote regelmaat alleen voelt, maar toch is dit een cijfer dat op de werkelijkheid berust. Een oplossing ervoor heb ook ik niet direct voorhanden, maar het verhaal over de zanger geeft denk ik wel aan dat eenzaamheid iedereen kan overkomen.