De nieuwe Bergkamp scoort, Bosma kansloos en Arib vult een badkuip

Het WK voetbal van 1998 is onlosmakelijk verbonden met het legendarische commentaar van Jack van Gelder. Vlak voor de 2-1 van Dennis Bergkamp tegen Argentinië, begint Van Gelder al, "Nederland gaat in de halve finale komen. Ik heb opeens zo'n gevoel dat we in de halve finale gaan komen." En, we weten allemaal hoe dat eindigt. 'Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp!' Dit kan natuurlijk alleen gelezen worden met de schreeuwende stem van Jack van Gelder in gedachten. Anno 2021 hebben we een nieuwe Bergkamp. Vera Bergkamp is haar naam en ze is gisteren verkozen tot voorzitter van de Tweede Kamer. Vera Bergkamp nam het op tegen de huidige voorzitter Khadija Arib (PvdA) en het PVV-Kamerlid Martin Bosma. Bergkamp wordt benoemd voor een periode van vier jaar. Zoals Van Gelder voor het doelpunt van de andere Bergkamp het gevoel had dat Nederland in de finale zou komen, zo had ik het gevoel dat Vera Bergkamp de strijd om het voorzitterschap zou winnen. Het gevoel van Van Gelder kwam uit en mijn gevoel is ook uitgekomen.

In haar sollicitatiebrief schreef Bergkamp dat ze de positie van de Tweede Kamer wil versterken in haar rol als medewetgever en controleur van het kabinet. Ook wil ze de verhuizing van de Kamer 'met enthousiasme' begeleiden, de organisatie in de Kamer professionaliseren en de plenaire agenda beter structureren. Ze krijgt hier nu in ieder geval de tijd voor. Bergkamp nam het op tegen tegen de huidige voorzitter Khadija Arib en het PVV-Kamerlid Martin Bosma. Arib gaf in het najaar al aan dat ze een nieuw termijn ambieerde. Ze wordt gewaardeerd om de ontspannen manier waarop zij de debatten leidt. Maar er is ook kritiek over haar stijl. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Ik vind haar absoluut geen typische PvdA-er. De arrogantie druipt er wat mij betreft vanaf. Ze zou er hele emmers mee kunnen vullen. Hoewel ze het zelf niet zal beseffen, zal dit wel eens de belangrijkste reden kunnen zijn waarom ze nu gedumpt is. Arrogantie in combinatie met een weliswaar ontspannen, maar zeker ook autoritaire manier van leiding geven. Martin Bosma is de man met humor, maar heeft de pech uit de PVV-fractie te komen waardoor hij op voorhand op weinig steun kon rekenen van de meeste andere partijen. Kortom, redenen genoeg waarom ik niet verbaasd ben dat Bergkamp de strijd heeft gewonnen.

Geert Wilders suggereerde eerder al dat er sprake zou zijn van afgesproken werk. Gebaseerd op het feit dat mevrouw Kaag had gesproken met onze premier over de kandidatuur van Vera Bergkamp. Hierin wil ik niet meegaan. Het geeft wel aan hoe weinig onderling vertrouwen er op dit moment is. Bosma heeft wat mij betreft de strijd verloren vanwege zijn politieke voorkeur en Arib vanwege de eerder door mij genoemde arrogantie en haar autoritaire optredens. Gisteravond keek ik nog even naar Beau en naar Jaïr Ferwerda die een poging deed haar te interviewen. Ze negeerde hem volkomen met een arrogantie waarmee ze een hele badkuip had kunnen vullen. Vera Berkkamp wacht een zware taak. Ze krijgt te maken met een formatie die met enorme chaos bedroevend slecht begonnen is, een sterk versplinterde Kamer met 17 partijen en een sfeer van wantrouwen onderling en ten opzichte van het kabinet. Ik wens haar dan ook heel veel succes !