De stilte van het begrijpen

Het lukt me, soms om de stilte te voelen. Aan te voelen dat het beter is, jouw keuze. In de wirwar van het zijn, onlosmakelijk verbonden met de vele momenten van begrip

Zoek jezelf, de weg naar de bron van het accepteren. Ik doe het al, anderen ook, nu jij nog. Gebruik de stilte om je te herontdekken, maar vergeet niet zo af en toe de stilte te omranden met het delen

Voel je vrij jezelf te zijn. Niet te verdrinken in gevoelens van schuld. Vergeet het gewezen verleden. Het heet niet voor niets verleden tijd. Ik besef dat ik je slechts kan helpen door de stilte te begrijpen. Moeite kost dat niet, dat gaat vanzelf. Verbonden gedachtes verzwijgen niet wat de stilte laat horen zonder te zijn

Het lukt me, soms om de stilte te verzwijgen. Wetend dat het beter is, maar toch laat ik niet na aan je te denken. Niet eens voor mezelf, maar voor jou. Wetend dat je het weet en hopend dat het mee zal helpen. Mee zal helpen aan het geheel. Leidend tot de acceptatie van jezelf, zoals anderen, zoals ik, dat al doen. Al heel lang en soms niet begrijpen, waarom het jou nog niet lukt.

De stilte van het begrijpen is het leven vol wederzijds begrip. Het verleden heet niet voor niets verleden tijd, misschien dat ik het daarom zo goed begrijp

U zult zich misschien afvragen wat u nu weer gelezen heeft? Ik zal proberen het u uit te leggen. Dit is een columndicht. Een wat? Hoor ik u nu denken. Gewoon een columndicht, oftewel een combinatie van een column en een gedicht. Ik heb het langste gedicht dat ik ooit geschreven heb een beetje omgebouwd door de regels niet onder elkaar te zetten, maar deze als lange zinnen weer te geven en zo is de combinatie tussen een gedicht en een column ontstaan en dat heb ik een columndicht genoemd. Het leest misschien iets lastiger, maar wat mij betreft kan het ermee door. Dit verklaart ook waarom u een aantal korte herhalingen bent tegengekomen bij het lezen. In een gedicht kan dat namelijk, althans dat vind ik. Hopelijk heeft u het een beetje kunnen volgen en waarderen. Mijn volgende column zal weer een normale zijn. Ik besef dat dit voor de vele vroege lezers van mijn schrijfsels een pittig begin van de zondagmorgen was, maar….. u bent nu in ieder geval goed wakker!