Dubbele teleurstelling

Soms zit het mee en soms zit het tegen, dat maakt iedereen wel eens mee. Zelf verkeer ik de laatste weken in de hoek van het tegen zitten. Twee weken geleden ben ik door mijn rug gegaan heb heb uitstralingen daarvan naar mijn heup en rechterbeen. Links liep ik al niet best, maar hierdoor rechts ook niet en daardoor kom ik mijn huis niet uit.

Gelukkig heb ik mensen die me helpen. Ik woon op de 3e etage, dus de brievenbus is niet aan huis. Een buurman maakt die voor mij leeg. Gisteravond moest ik hem teleurstellen, want er zat bijna niets in de brievenbus. Zelfs geen folders met reclame. De buurman maakte een aangeslagen indruk, maar ik heb hem er bovenop kunnen helpen.

Voor de boodschappen heb ik hulp van een bevriende oud collega. Ze heeft nu al een paar keer boodschappen voor me in huis gehaald en daar ben ik haar zeer dankbaar voor. Zeker omdat ik weet dat haar man bijna altijd de boodschappen doet. Gelukkig was een plattegrondje van de winkel niet nodig. Tot nu toe heeft ze alles kunnen vinden. Gisteren moest ik echter ook haar enorm teleurstellen. Ze bracht keurig wat ik op mijn lijstje had gezet, maar verzuchtte vol onbegrip: “Vorige week al geen chips en nu weer niet”. Ze begreep er helemaal niets van. Alsof een mens niet twee weken zonder chips van welke smaak dan ook zou kunnen leven.

Hopelijk kan ik volgende week de boodschappen weer zelf doen. Anders krijg ik toch te maken met een dilemma. Zal ik om haar te plezieren dan chips op mijn lijstje met boodschappen zetten of niet? Ik wil haar niet teleurstellen, maar een echte chips eter ben ik helemaal niet. Gelukkig heb ik nog een aantal dagen om erover na te denken. Maar ja, stel dat ik chips op mijn lijstje ga zetten. Welke smaak zou ze dan het liefste voor me willen kopen? Ik weet het niet, dus ik denk dat ik het risico maar neem en weer geen chips op mijn lijstje zet. Zouden pinda’s trouwens ook mogen?