Een beetje jammer

Ik zal u waarschuwen dat dit geen leuke column wordt. Ik ben namelijk behoorlijk teleurgesteld en wel in u als lezer. Nou vraagt u zich natuurlijk af waarom ik dat ben, of niet? Nou, omdat u mijn prachtige column van vorige week niet op waarde wist te schatten. “In de tram” heette die column, maar wat is die weinig gelezen, zeg! Wees eens eerlijk: heeft u m wel gelezen? Nee hè? Een beetje jammer dus………

Als ik het verhaal nu “Racisme in de tram” had genoemd, dan had u m wél gelezen. Beken het maar! Echter dan had ik moeten liegen, want ik heb helemaal niet in een tram gezeten. En nu komen veel lezers op de titel af, dat weet ik zeker. Lezers zoals u vinden het namelijk leuk om over actuele onderwerpen te lezen. Daar wil ik u dan graag in tegemoet komen! Lees dus maar snel verder. Uiteraard in het door u gewenste tempo.

Sinds het Black Lives Matter-protest in Amsterdam is de rapper Akwasi ongewild een gespreksonderwerp geworden in een veel grotere maatschappelijke discussie over racisme en discriminatie. Hij kreeg met name veel negatieve reacties over zich heen na zijn speech tijdens het Black Lives Matter-protest op de Dam in Amsterdam. De rapper zei onder meer dat hij Zwarte Piet in het gezicht zou trappen als hij hem in november tegenkwam. Akwasi werd vervolgens bedreigd en er kwamen aangiftes tegen hem binnen. Later werd de rapper het onderwerp van de veelbesproken grap van Johan Derksen in Veronica Inside. Vervolgens was half Nederland in rep en roer. Eigenlijk ontstonden er twee kampen. Beide heren hadden misschien iets subtieler in hun woordkeuze kunnen zijn. Een beetje jammer dus…….

Volgens mij hebben beide heren geen schuldgevoel over wat ze gezegd hebben, maar hoe is het inmiddels met uw schuldgevoel? Als trouwe lezer zult u zich ongetwijfeld afvragen op welke dag u mijn schrijven over de tram heeft gemist. Bent u al aan het terug bladeren geweest in uw geheugen? Of kunt u zich inmiddels herinneren waar de column verder over ging? Dat laatste zou me zeer verbazen, want ik heb helemaal niets over een tram geschreven. U hoeft dus helemaal geen schuldgevoel te hebben. Ik had nog niet echt iets geschreven over het veelbesproken racisme onderwerp en mijn leugentje om bestwil gaf me de gelegenheid om dit toch even te doen en bovendien bood het me de kans een aantal al dan niet bestaande schuldgevoelens zorgvuldig aan elkaar te knopen. Misschien dat ik het dus zou moeten hebben, omdat ik u op een dwaalspoor heb gezet. Ik kan u echter oprecht verzekeren …..dat heb ik absoluut niet….. een beetje jammer misschien?