Herkent u zichzelf een beetje?

Zonder dat we het zelf door hebben, hebben we in Nederland bepaalde gewoontes waar buitenlanders vaak van opkijken en die ook eigenlijk best wel raar zijn als je erover nadenkt. We vertellen bijvoorbeeld altijd over alles wat de prijs is geweest, zeker als het goedkoop was: “Jeetje, wat een leuk shirt!” “Ja hè, kostte maar 10 euro.”. Zijn we iets ouder en is iets in onze ogen niet echt goedkoop, dan rekenen we de prijs nog vaak om in guldens. Daardoor lijkt het direct nog duurder en daar worden we niet vrolijk van. Lekker praktisch: even die lippenstift en mascara bijwerken in de auto, trein of bij de bushalte. Kun je dat ook 's ochtends thuis doen? Daar heeft toch niemand tijd voor. U ziet het vast ook wel eens iemand doen als u voor het verkeerslicht staat en in uw achteruitkijkspiegel gluurt naar wat er achter u gebeurt. Ook typisch Nederlands: iedereen eet alsof zijn leven ervan afhangt, tot de laatste pizzapunt of bitterbal. Dan is iedereen ineens héél gul! En als iedereen al volgegeten is en de gastheer of gastvrouw rondgaat met de restjes en de dreigende woorden: “Anders gooi ik het weg hoor!”, dan zijn er altijd wel mensen die zwichten voor dit argument.

Als we in het binnen- of buitenland gaan kamperen dan slaan we natuurlijk eerst een flinke voedselvoorraad in bij de lokale supermarkt. We kunnen natuurlijk niet zo lang zonder onze pindakaas of chocoladepasta. Nederlanders letten vaak goed op de centen. Als we uit eten gaan (weet u nog wat dat is?) met vrienden pakken we na afloop de rekenmachine erbij om te kijken hoeveel we precies moeten betalen. Op verjaardagen gaan we met z'n allen in een kring zitten. Iedereen die binnenkomt gaat alle aanwezigen langs om ze te feliciteren. Ook al hebben we geen enkel idee wie het zijn. We geven ook steevast drie kussen. Waarom drie? Niemand die het weet, zo is het nou eenmaal. Het is in Nederland heel gebruikelijk dat de jarige direct zijn cadeaus openmaakt. Als we iets krijgen dat we al hebben zeggen we dat ook gewoon: “Heb ik al.” U merkt het. Ik schrijf maar even alsof we niets meer met Corona en regeltjes te maken hebben. Hopelijk kunt u zich die tijd nog een beetje herinneren.

Dit is ook wel een vreemde Nederlandse gewoonte: bij veel mensen hangt een kalender op het toilet met daarop de verjaardagen van familie en vrienden. U kunt dan tijdens het poepen lezen wanneer ome Piet of oma Truus jarig is. Toch altijd handig om te weten. We klagen ook graag en veel en één van onze favoriete onderwerpen is het weer. Meestal is het te koud en als de zon een paar dagen schijnt, dan is het al snel weer te warm. In Nederland doen we zelden onze gordijnen dicht. Je kunt dan ook heerlijk bij andere mensen naar binnen kijken om te zien wat er allemaal gebeurt. We doen dat dan ook heel graag. Nieuwsgierig? Nee hoor, dat zijn we natuurlijk nooit. Politiek, economie, de laatste aflevering van “Heel Holland Bakt”: we hebben overal een mening over die we ook graag verkondigen. We schrijven er zelfs columns over. Nederlanders vinden het ook heerlijk om ergens te gaan zitten en naar mensen te kijken. Terwijl andere volken rond een tafel druk aan het praten zijn, herken je zo de Nederlanders op het terras die met hun stoel naar de voorbijgaande mensen gedraaid zitten. Over herkennen gesproken…..herkent u zichzelf een beetje? Ik ben bang van wel……...