Het wel en wee van de moderne thuiswerker

“Tringggg, tringggggggg” en vervolgens “Kaboem, kaboemmmmmm” de wekker ligt nu ergens op de grond. Zo begint de dag van de gemiddelde thuiswerker. Geen reistijd, dus je kunt best wat langer blijven liggen. Tenminste dat denk je totdat je wat gesnuffel voelt. De hond is gewend op een vast tijdstip uitgelaten te worden, dus dat langer blijven liggen kun je wel vergeten. “Misschien daarna nog even terug naar bed”, denk je voorzichtig. Maar ja, je had de wekker al twee uur later gezet dan normaal, dus je besluit toch maar aan het werk te gaan, nadat je die ongeduldige hond hebt uitgelaten.

Daarna toch eerst maar extra koffie om echt wakker te worden. Op kantoor is er altijd wel iemand die dat komt brengen om vervolgens de dag van gisteren nog eens uitgebreid door te nemen. Thuis dus niet. Niet eens een koffie automaat om met een druk op wat toetsen de keuze van de soort koffie te kunnen maken. Dan maar zelf zetten. Beetje ouderwets en best lastig. Op anderhalve meter afstand blijven maakt het er ook niet gemakkelijker op. Met een beetje voorover buigen lukt het net om het apparaat aan te zetten. De koffie smaakt thuis trouwens wel beter dan op kantoor, dus dat is een meevaller.

Denk je eindelijk te kunnen beginnen en dan belt de chef. Niet om te informeren hoe het gaat, maar de vraag of je al begonnen bent. Goedemorgen kan er ook nauwelijks af, maar dat ben je ondertussen wel gewend. Dan moet je maar zeggen dat het druk op de weg was en dat je wel wat langer door werkt. Ja, weet zo’n baas veel, die kun je toch alles wijs maken. En oh ja, vanmiddag is er een video conferentie over de voortgang op de afdeling. Het moet niet gekker worden. Je werkt twee dagen thuis en de ellende begint al. Inmiddels is het 10.00 uur geworden en dus tijd voor een volgend kopje koffie. Gelukkig is het niet druk bij de automaat. Op kantoor is dat wel anders. Maar wel saai. Niemand om even mee te kletsen om aan de stress van het werk te ontkomen. Zelfs geen koekje erbij. Dan de computer maar weer aanzetten en druk aan het werk. Je hebt er echt zin in.

Tussen de middag is het ook wel even anders. Stipt om 12.00 uur geen gillende collega met de kreet: “Tijd om te gaan lunchennnnnnnn”. Eén minuut later lunchen is uiteraard onbespreekbaar. Thuis is dat wel anders. Je kunt lunchen wanneer je wilt. Toch doe je het op het vaste tijdstip. Veel te bang dat je collega er achter komt dat je later bent gaan lunchen dan op het vaste tijdstip. Dus maar even zelf een boterhammetje klaar gemaakt om weer zo snel mogelijk te kunnen gaan werken. Zo zit je als moderne thuiswerker nu eenmaal in elkaar.

De middag verloopt soepel en snel. De video conferentie stelt niet veel voor. Je had ook niet anders verwacht. 15.00 uur mooie tijd om te stoppen. Morgen is er tenslotte weer een thuiswerkdag. Het is wel saaier dan op kantoor, maar eigenlijk is dat thuiswerken best leuk, wel vermoeiend, maar best leuk!