Ik Neem Je Mee

Wees gerust. Ik neem u nergens mee naar toe, behalve als u dat op prijs stelt natuurlijk. Dan wil ik er nog wel even over nadenken. Nee, Ik Neem Je Mee is het zoveelste nieuwe programma op televisie. De makers noemen James Corden, die furore maakte met zijn Carpool Karaoke, als het grote voorbeeld voor Ik Neem Je Mee. Het deed me ook aan het aloude Taxi denken.

De meest memorabele uitzending van Taxi was, wat mij betreft, die met Maarten Spanjer en Rijk de Gooyer, die na afloop van het Nederlands Filmfestival in Utrecht enigszins dronken op weg naar huis zijn eerder op de avond gewonnen Gouden Kalf uit het taxiraam gooit. Ik Neem Je Mee’ is een soort Taxi, maar dan anders. In Taxi hadden de passagiers geen idee dat ze werden gefilmd en dat de chauffeur een BN’er was, in Ik Neem Je Mee is dit allemaal wel bekend. Sterker nog, de passagiers mogen zelf hun chauffeur kiezen, variërend van Johnny de Mol tot Wendy van Dijk of Gordon. Zij vervoeren de persoon naar een belangrijke plaats in hun leven (bijvoorbeeld een kinderziekenhuis of een trouwjurkenwinkel). Tijdens de rit ontvouwt zich een gesprek over wat er gaat gebeuren. Wat het verhaal van deze onbekende Nederlanders ook is, de autorit staat voor deze personen zelf in het teken van een belangrijke en grote mijlpaal in hun leven. De bekende privéchauffeurs (Jeroen van der Boom, Britt Dekker, Wendy van Dijk, Dennis van der Geest, Winston Gerschtanowitz, Gordon en Johnny de Mol) rijden, luisteren en proberen het de rit van hun leven te maken.

In de eerste aflevering brengt Gordon een man en een vrouw naar het ziekenhuis. De vrouw zit naast hem en de man op de achterbank. De vrouw is nu nog in de bloei van haar leven, maar heeft een ziekte waardoor ze uiteindelijk blind en doof zal worden. Humor houdt haar op de been en daarom heeft ze Gordon als chauffeur gevraagd. Smaken verschillen uiteraard, maar Gordon gaat hier respectvol mee om. Hij kan het dus wel. De vrouw vertelt hem dat ze niet weet of ze nog verder zal willen leven zodra ze echt blind en doof zal zijn. Of ze dan nog wel voldoende kwaliteit van leven zal hebben. Tegen haar man heeft ze dit nog nooit durven vertellen. Hij zit achter haar en hoort dit nu voor het eerst. Gordon krijgt haar zover dat ze hier nu openlijk over praat. Emotie televisie dus, maar er zijn gelukkig ook luchtigere onderwerpen.

Ik Neem Je Mee is één van de vele nieuwe programma’s die de laatste tijd de buis opgeslingerd worden. Vroeger was het in deze tijd van het jaar toch altijd komkommertijd en kwamen er in september toch pas nieuwe programma’s ? Tijden veranderen kennelijk. Het is best een leuk programma. Uiteraard moet je er van houden, maar van mij krijgt het wel een tweede kans. Leuk genoeg om in ieder geval nog een keer naar te kijken. In ieder geval beter dan Showcolade waarvan Jan Slagter al heeft aangekondigd dat er geen tweede seizoen komt, omdat het niet zo goed bij zijn Omroep Max past. Onzin natuurlijk. Het is gewoon een waardeloos programma! Jammer dat hij dat niet toe wil geven. Gelukkig is er vanavond de tweede aflevering van Ik Neem Je Mee.