Is er nog wat op TV ?

“Hé, er is geen bal op de tv Alleen `n film met Doris Day En wat dacht je van net twee Ein Wiener operette Nee er zit een knop op je TV Die helpt je zo uit de puree”

De wat ouderen onder ons zullen dit herkennen als een gedeelte van de tekst van een lied van Doe Maar een populaire Nederlandstalige band uit mijn jeugdjaren. Toen sprak je nog van net één en net twee. Tegenwoordig zijn er zoveel netten dat er elke dag wel wat op TV is. Van sport tot dagelijkse talk-shows en wat dacht u van de meest hilarische amusement programma’s. Ik denk dat ik een van de weinige Nederlanders ben die niet kijkt naar het programma Chateau Meiland. De slogan “wijnen, wijnen” is niet meer weg te denken uit de standaard-vocabulaire van de gemiddelde Nederlander. Om met de oud-voetballer Wim Kieft te spreken: “Ik word een beetje moe van die Martien Meiland, zelfs als ik maar 5 minuten naar m kijk”.

Ook met populaire programma’s als Wie is de mol?, The Voice en soaps heb ik helemaal niets. Nee, ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik kijk wel naar programma’s als First Dates en nog erger naar MAFS. Kent u dat? MAFS, oftewel Married At First Sight. Een programma waarin twee mensen die elkaar nog nooit hebben gezien onder leiding van Carlo Boszhard in het huwelijksbootje stappen. Eigenlijk heel erg verschrikkelijk, maar voor mij leuk om naar te kijken. Het concept van het programma is totaal onbegrijpelijk. Op TV trouwen met iemand die je niet kent. Ik begrijp niet, nee absoluut niet, waarom iemand op het idee komt om aan zoiets mee te doen. De meesten lijken nog leuke, vlotte, aardige mensen ook. Uitzonderingen zijn er uiteraard. Dit seizoen hebben we onder andere Henk en Chantal. Henk een vrolijke vertolker van het Nederlandstalige lied. Niets mis mee, maar dan Chantal…..een verschrikkelijke Hagenese met op voorhand al eisen aan mannen, hysterische huilbuien, paniekaanvallen…..ach, misschien maakt dat het programma zo leuk om naar te kijken.

First Dates noemde ik al. Een dating programma dat in de hele wereld erg populair is.

Ik kijk regelmatig naar de Nederlandse versie. Pas zag ik een 91- jarige man die aan het daten was met een 84- jarige vrouw. Uiteindelijk werd het niets tussen die twee, maar schitterend om te zien. Misschien zijn er tegenwoordig te veel zenders en is het bijna onmogelijk om het aanbod zo divers te houden dat er voor ieder wat wils is. Vroeger keek ik op zaterdagavond naar de Mounties. In zwart-wit. Bij Een van de Acht kon je zelfs een kleurentelevisie winnen. Of naar Willem Ruis met zijn Sterrenshow.

Programma’s die tegenwoordig misschien bestempeld zouden worden als trage televisie, maar het was wel leuk om naar te kijken. Smaken verschilden vroeger al en dat is gelukkig nog steeds zo. Bedenk daarbij zoals Doe Maar het al zong, jaren geleden, “er zit een knop op je tv”, dus gebruik m wanneer u wilt !