Is het u opgevallen dat er een songfestival is?

NPO-baas Frans Klein weet het zeker: vanavond schrijft Nederland televisiehistorie. De spectaculaire finale van de 65e editie van het Eurovisie Songfestival in Rotterdam wordt volgens Klein historisch, zo zei hij in Op1. "Alles wat we kunnen, op technologisch gebied en op inhoudelijk gebied, hebben we ingezet. Dan is Nederland een tv-land pur sang", zei Klein. De NPO-baas noemde het Eurovisie Songfestival in eigen land "vakmatig een van de grootste evenementen ter wereld". "Dit maak je maar eens in je leven mee."

Het songfestival. Je hebt er iets mee of niet. Ik moet u eerlijk bekennen dat ik van beide halve finales heel weinig heb gezien. Voornamelijk omdat ik beide avonden iets anders te doen had en er niet voor thuis blijf. Ik heb wat fragmenten en optredens terug gekeken en er veel over gelezen. Ik heb dus ook maar een bescheiden mening. “Je hebt niets gemist” hoor ik de niet songfestival liefhebbers al denken. Ja, want wij Nederlanders zijn natuurlijk een kritisch volkje. Vooral negatief afzeiken, daar zijn we erg goed in. We hebben allemaal een mening en steken die niet onder stoelen of banken. Afkraken is onze sterkste kant. Aan de andere kant zijn er ook de positieve kijkers, die vinden alles dat met het festival te maken heeft geweldig. Neem nu de vier presentatoren Edsilia Rombley, Chantal Janzen, Jan Smit en Nikkie de Jager. Het is een liedjesfestival en waar hebben wij Nederlanders het dan over? De kleding van de dames, het Volendamse Engels van Jan Smit, de kleur van de jurken. Kortom we hebben weer wat te zeiken. In wat ik heb gelezen doet met name Nikkie de Jager het fantastisch en lees ik niets kritisch over haar. Voor mij wel een verrassing want ze heeft toch helemaal geen presentatie ervaring? En wat lees ik in de buitenlandse pers? Alleen maar lof over de show en de presentatoren.

In de finale dreigen ze (uitgezonderd Nikkie) zelfs te gaan zingen. Ik ben benieuwd. U ook?

De sensatie van de eerste halve finale was Davina Michelle. Haar pauze optreden heb ik wel terug gekeken. Dit succes heeft me niet verbaasd. Van de power die uit haar strot komt heeft nu de hele wereld kunnen genieten. Jammer dat dit niet voor de finale is bewaard. Of zou ze daar ook in te zien zijn? Van mij mag het. Oh ja, de liedjes. De songfestival haters hebben het over valse kraaien en de aanhangers hebben het over prachtig gezongen liedjes. Dat verschil in mening zal er altijd wel blijven. Ik zal niet ontkennen dat de show om het festival heen tegenwoordig bijna net zo belangrijk is, of zelfs belangrijker, dan de gezongen liedjes. Maar is dat juist ook niet waarom er wereldwijd zo veel mensen kijken? En als ik de NPO baas en met hem vele Nederlanders moet geloven, dan is de show tot nu toe fantastisch in beeld gebracht. Tja, want we zijn niet alleen een volkje van zeikerds, maar ook een trots volkje als iets naar onze zin wel goed gaat.

De tweede halve finale van het Eurovisie Songfestival heeft niet voor grote verschuivingen gezorgd bij de bookmakers. Italië, Malta en Frankrijk worden nog steeds genoemd als favoriet voor de eindzege. Deze liedjes heb ik inmiddels ook gehoord en mijn voorkeur gaat uit naar Frankrijk, maar ik heb zoals ik al meldde niet alle deelnemers gezien en gehoord. En onze Jeangu? Ik heb niet veel met het nummer en de bookmakers ook niet, maar we zullen zien wat het gaat worden. “We”, zult u zich afvragen. Ja, we, want ik denk dat ik vanavond toch maar even ga kijken. Ik zal niet gekluisterd aan de buis zitten, maar ik ga het wel volgen. Ik wil het talent van Nikkie de Jager toch wel eens met eigen ogen aanschouwen en nu Duncan Lawrence helaas getroffen is door Corona zien we slechts beelden van zijn repetitie terug. Persoonlijk zou ik liever Davina Michelle nu hebben gezien. Door haar optreden in de halve finale zeg ik in ieder geval….the Netherlands ….twelve points….Pays Bas...douze points……….!