Ja echt, we mogen weer!

Gelukkig maar. Bijna alles kan sinds gisteren weer, als we die anderhalve meter maar in acht nemen. Ik ben net als veel mensen nogal van de vrije interpretatie, dus soms wordt het negentig centimeter, maar twee meter kan ook zo maar gebeuren. Het is net welke situatie zich voordoet en hoe de desbetreffende locatie is ingericht. In de winkels volg ik keurig de looproute, dus ik ben een braaf mens.

Die jongens en meisjes die wekenlang onze supermarktkarretjes keurig hebben schoongeboend bewonder ik zeer, alle waardering. Ik geloof dat het absoluut bijgedragen heeft om besmetting te voorkomen. Nu ze bij veel winkels van hun taak ontheven zijn, moeten we het zelf doen en bij diverse winkels was dat altijd al het geval. Daar zet ik kanttekeningen bij, bij het zelf doen dan. Er zijn mensen die bij het fietsersstoplicht hun mouwen over hun handen trekken om op het knopje te drukken, of ingewikkelde toeren met hun elleboog uithalen. Vervolgens pakken ze bij de winkel gewoon de spuitfles met ontsmettingsmiddel. En dat hebben tientallen mensen voor hen ook al gedaan. Eigenlijk is dat best komisch. Ik heb er eerlijk gezegd al die weken nooit bij nagedacht. Ik druk gewoon op alle knopjes, of het nou de lift of het stoplicht is en pak overal winkelmandjes en karretjes. Zonder de spuitfles te gebruiken. Thuis was ik mijn handen weer. Dat moet genoeg zijn. Hopelijk kunt u dat door de netjes gewassen vingers zien.

Ik ben weer voor het eerste bij de tafeltennis vereniging geweest. Om te kijken weliswaar, want ik ben nog niet voldoende hersteld om goed te kunnen lopen en dus ook niet om te tafeltennissen. Ook daar is alles ingericht volgens het door de gemeente exact op 1 juli goedgekeurde protocol. Eén van de regels was van tevoren aanmelden en bij betreding van het gebouw desinfecteren en je melden in de kantine. Onderweg naar de sportzaal ben ik geen stoplichten tegengekomen en heb ik ook geen winkelwagentjes aangeraakt. Ik meldde me dus braaf in de kantine. Dat laatste kwam goed uit, want andere plannen had ik toch niet.

1 juli is trouwens een bijzondere datum. Sinds 1 juli van vorig jaar mogen we niet meer appen tijdens het fietsen. Ik zou het niet eens kunnen, maar zie het om me heen toch regelmatig gebeuren. Ondanks het verbod. Levensgevaarlijk trouwens. Op 1 juli 2008 is het rookverbod in de horeca ingevoerd. Allemaal zaken die al dan niet terecht niet meer mogen. Gelukkig heeft 1 juli van dit jaar een geheel andere inslag. We mogen opeens weer dingen. Het zal weer even wennen zijn, maar hopelijk gaan u en ik ervan genieten!