Je zou toch maar in het ziekenhuis liggen

Natasja Froger, Rachel Hazes, Caroline van der Plas en Philippe Geubels gaan aan het werk als stagiaires in het Groene Hart Ziekenhuis in het reality programma BN-ers in het Ziekenhuis Leren van Helden. In de serie gaan deze BN-ers aan de slag om kennis te maken met het vak verpleegkundige. Na een zeer intensieve spoedcursus gaan ze meewerken op verschillende afdelingen, variërend van oncologie tot de longgeneeskunde en van de kinderafdeling tot de spoedeisende hulp. Lerend van onze toegewijde verpleegkundigen ervaren zij en de kijkers hoe het is om te werken in de zorg. In principe best een leuk idee om het werken in een ziekenhuis op deze manier aan het grote publiek te tonen. In het programma staat het werk en de inzet van de verpleegkundigen centraal. Als onderdeel van een verpleegkundig team maken de BN’ers kennis met diverse aspecten van het verpleegkundig vak en ervaren zij zowel de mooie als moeilijke momenten op een werkdag. Ik vraag me wel af waarom het zo nodig weer met bekende mensen moet. Om extra kijkers te trekken? Voor mij hoeft dat allemaal niet, maar ik moet eerlijk toegeven dat het best leuk was om naar te kijken. Dit programma is al eerder uitgezonden met andere BN- ers, maar dat is volledig aan mij voorbij gegaan.

Rachel Hazes had wat mij betreft thuis mogen blijven. Al snel bleek dat ze totaal niet geschikt zou zijn voor dit werk. Ze is overal bang voor en vindt het allemaal maar eng. Ze is zoals gebruikelijk alleen maar met zichzelf bezig. Wat een drama queen. In het ziekenhuis liggen is al geen pretje en als je dan ook nog geconfronteerd wordt met deze mevrouw. Ik zou er spontaan wat extra kwalen bij krijgen. Anders is het met Caroline van der Plas. Zij deinst nergens voor terug, maar het was duidelijk te merken dat ze van goede wil was, maar dat ze niet geboren is voor dit werk. Althans in deze eerste uitzending. Hetzelfde geldt voor Philippe Geubels. Bij hem kwam het allemaal een beetje stuntelig over. Alsof hij dus eigenlijk in het theater stond. Met zijn humor probeerde hij er zo veel als mogelijk wat van te maken. Een positieve uitzondering was voor mij Natasja Froger. Bij haar was duidelijk te zien dat het in deze serie niet om Natasja gaat, maar om de mensen in het ziekenhuis en het werken in een ziekenhuis. Zeer betrokken bij de mensen, bereid om alles zonder enige vorm van gene te doen. Een vrouw die wat mij betreft ook als enige geschikt zou zijn voor dit werk. Niet hoog van de toren blazen, maar gewoon gaan met die banaan. Alsof ze er al jaren aan het werk was.

De serie beoogt het werken in een ziekenhuis te belichten en is daarin wel geslaagd. Hopelijk blijft dat in de volgende afleveringen ook zo. Het zou mooi zijn als het tot gevolg zou hebben dat meer mensen in de zorg willen gaan werken. Maar of de serie dat doel bereikt, meen ik toch te moeten betwijfelen. Het zou natuurlijk wel mooi zijn als ik me daarin vergis. Ik kijk in ieder geval uit naar de volgende aflevering. Hopelijk is mevrouw Hazes dan niet zo onwel geworden dat ze zelf in een ziekenhuis bed ligt. Mocht het mij overkomen, wat ik niet hoop uiteraard, dan zou ik er in ieder geval geen probleem mee hebben als Natasja Froger aan mijn bed zou staan.