Kent u John Miles nog?
- Rien de Heer
- 29 feb 2020
- 2 minuten om te lezen
“Music was my first love and it'll be my last music of the future and music of the past”
Dat muziek mensen beroert, zal iedereen erkennen. Dat mensen samen van muziek genieten zal ook niemand vreemd voorkomen. Maar woorden geven aan de betekenis van muziek is een stuk lastiger. Muziek en de liefde voor muziek is iets dat nauwelijks in woorden is uit te drukken. Op zich is dat mooi. We kunnen met elkaar van muziek genieten en als iets ons niet bevalt, zoeken we andere muziek of ander gezelschap op. Praten over muziek is eigenlijk pas echt nodig in grensgevallen. Als we ons niet in elkaars voorkeuren kunnen vinden, maar toch met elkaar door dezelfde voordeur willen. Er wordt op verschillende manieren over muziek gesproken. Iedereen vindt nu eenmaal andere muziek leuk en oversmaak valt niet te twisten. Muziek is eigenlijk gewoon om naar te luisteren.
Als er geen muziek zou zijn. Gewoon, de hele wereld was precies zoals nu, maar dan zonder muziek. Ik moet er niet aan denken, want dan zou het leven toch een stuk saaier zijn. Mijn muzikale voorkeur varieert. Van symfonische rock, tot folk, tot Nederlandstalig naar metal. Metal met een melodie dan weliswaar. Klassiek in combinatie met pop en instrumentaal, zoals synthesizer of new age, ik ben er niet vies van. Eigenlijk kan ik dus naar alles luisteren, mede afhankelijk van de stemming van de dag. Muziekis voor mij een emotieversterkend middel, iets wat je iets laat voelen wat geen enkele persoon of ding je kan doen. Muziekgeeft je een gevoel, een sfeer, een idee, een wereld waar je je fijn voelt. Sommige muziekmaakt dingen in je los die de grootste liefde inje leven misschienniet weet te ontwaken, maar die bij muziek naar boven komen. Muziek is mijn eerste liefde en het zal mijn laatste zijn. De muziek van de toekomst en de muziek van het verleden. John Miles zong het al!
Muziek kan heel veel met jedoen want voor mij is het bijna een levensbehoefte. Al mijn dagen word ik omringd door muziek en is het stil dan zit er wel muziek in mijn hoofd of schrijf ik er over. Stel je voor dat jein eenbos loopt met muziek op je hoofd en jewordt omringddoor natuur en mysterieuze klanken. Meer ontspanning kun je je toch niet wensen? Beginjaren zeventig werd ik ‘muziekbewust’. Op de radio was ik tot dan toe opgeroeid met de top 40 en veelal wat oudere muziek. De eerste muziek die ik van mijn zakgeld kocht was de lp On The Level van Status Quo. Deze lp staat nog steeds in mijn platenkast. Het vinyl is later aangevuld met cd’s en mijn muziekverzameling is inmiddels uitgegroeid tot een verzameling waar zelfs liefhebbers als Mart Smeets of Johan Derksen respect voor zouden hebben.
Ik kan mijn hele leven zoveel inspiratie halen uit muziek. Eerlijk gezegd zou ik ook echt niet zonder muziek kunnen. Iedereen heeftwel een liedje dat door de speakers klinkt, dat bepaalde herinneringen naar boven haalt. Een goed voorbeeld hiervan is Music van John Miles. De herinnering zal ik u besparen, maar deze column wilde ik u in ieder geval niet onthouden !
Recente blogposts
Alles weergevenEen conclusie die ik regelmatig trek. Ik ben ook maar eens mens, dus ik word ouder en denk misschien daarom veel vaker na over het leven...
Lang geleden dat ik een column geschreven heb. Enkele honderden in de laatste jaren, dus na een droogte van enkele maanden heb ik me er...
Ik zal maar weer direct met de deur in huis vallen. Zelf heb ik helemaal niets met Kerstmis. Voor mij zijn het de meest vervelende dagen...
Commenti