Koffie………... beste begin van de dag

Wakker worden met een kop koffie is voor de meeste mensen dagelijkse routine. Gisteren kreeg ik als reactie op mijn column over tijdsdruk de reactie: “Koffie…… beste begin van de dag”. Had niets met het onderwerp van mijn column te maken, maar meer met de dagelijkse routine. Mijn column lezen onder het genot van een kopje koffie of een kopje koffie drinken onder het genot van mijn column. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Maar uit onderzoek blijkt dat het beter is om na het opstaan een uur of twee te wachten met cafeïne. ‘s Ochtends maakt ons lichaam namelijk relatief veel cortisol aan, een stresshormoon dat er onder meer voor zorgt dat we ‘s ochtends wakker worden en dat ons overdag bij de les houdt. Wanneer een mens meteen na het opstaan koffie drinkt, raakt het hormoon op een gegeven moment gewend aan cafeïne en ebt het effect van cafeïne weg. De schrijfster van de reactie (en vele anderen) zal dit niet boeien. Het dagelijkse kopje koffie behoort gewoon bij het wakker worden. Zonder koffie geen goed begin van de dag.

U kent wellicht nog wel het liedje van VOF De Kunst over een kopje koffie. Ik hoor het haar al bijna zingen: “Ik sta op, nog niet wakker. Ik wankel door het huis als 'n stakker. Maar ondanks alles haal ik m'n doel, op het gevoel. Ja, ik ben een gebruiker. Het pure spul, dus zonder de suiker. Ik giet het zwarte goud in een kop en ik leef weer op”. Na het opleven is het uiteraard de hoogste tijd om mijn column te lezen.

Over gisteren gesproken. In mijn column noemde ik mezelf een columnist. Van een vaste lezeres, die zelf trouwens niet van gisteren is, kreeg ik de vraag of ik wel een columnist ben. Ik ben de mening toegedaan dat iedereen die met zekere regelmaat een column schrijft zichzelf een columnist mag noemen. Elke dag lijkt mij een zekere regelmaat. Dat ik dit niet doe onder het genot van een kopje koffie moet u mij maar niet kwalijk nemen. Dit soort reacties geven voor mij een extra dimensie aan het schrijven van columns en het plaatsen van de columns op Facebook. Voor mij is dat het begin van de dag. Ik plaats mijn column en vind het leuk om de eerste reacties binnen te zien komen. Komen er geen reacties, dan is dat ook goed, maar het maakt het wel extra leuk.

Zo heeft een opmerking bij een van mijn columns weer geleid tot het schrijven van een nieuwe column. Zo kom ik dus ook met zekere regelmaat aan de onderwerpen van mijn columns. Lezers inspireren mij en ze doen dat zelfs als ze tijdens het lezen zingen over een kopje koffie. Al weet ik niet of ik dat zingen echt wil horen……….