Kut met thee

Ik probeer een nieuwe column te schrijven, maar de woorden komen moeilijk op papier. De TV staat aan, maar dat hindert me niet. Soms levert dat zelfs inspiratie op. “Kut met thee”, hoor ik uit de mond van Eva Jinek. Mijn oren zijn gespitst. Ik hoor het haar een paar keer zeggen “Kut met thee”. Ik stop even met schrijven om iets aandachtiger naar de TV te kijken. Waar heeft ze het in vredesnaam over? Al snel keer ik terug naar de werkelijkheid. Het blijkt over Gökmen T. te gaan. Het Openbaar Ministerie heeft levenslang geëist voor de tramschutter die vorig jaar vier mensen doodschoot en er zeven zwaar verwondde tijdens en na de bloedige aanslag in een Utrechtse tram. Ik had het dus helemaal verkeerd verstaan. Eigenlijk had ik beter moeten weten, want zeg nu zelf. Kut met thee, dat is toch een uiterst vreemde combinatie. Kut met koffie trouwens ook, maar dat had ik niet gehoord.

Op voorhand excuseer ik mij aan de lezers die een smeuïge column hadden verwacht over de combinatie kut met thee. Zij zullen zich genaaid voelen, want daar gaat deze column dus helemaal niet over. Ik had het gewoon verkeerd verstaan. Wellicht heb ik door deze column de titel “Kut met thee” te geven extra lezers gekregen. Dat is dan mooi meegenomen. Op de achtergrond hoor ik Eva Jinek nog steeds. Ik vraag me af waar het echt over zou zijn gegaan als ze het wel gehad zou hebben over “Kut met thee”. Ik leg me maar neer bij het feit, dat ik dat nooit zal weten.

Özcan Akyol zit bij Eva aan tafel. Ook hij schrijft columns. Een soort van collega dus. Hij heeft een aanval gedaan, verbaal dan, op het literaire wereldje. Schrijvers schrijven over elkaars werk. Schrijvers beoordelen elkaars werk. Een apart verschijnsel dat bijna nergens anders voorkomt. Hij vindt het maar een apart wereldje. Een kritische mening van iemand die zelf schrijver is, dus een ideale gast voor een praatshow. Ik zal u als lezer niet verder lastig vallen met wat u misschien zelf ook wel gezien hebt. Of gehoord hebt, want misschien ben ik wel niet de enige die Eva verkeerd verstaan heeft. Het kan zijn dat u zelfs “Kut met t” hoorde. Dat zou nog vreemder zijn, want er is toch niemand die kut met een d schrijft, laat staan met dt.

De uitzending is afgelopen. Straks de herhaling. Ik kijk maar niet, want ik ben veel te bang dat ik het dan weer verkeerd versta. Al met al is het me toch weer gelukt een column te schrijven. Morgen is het boekenbal. Ik heb weer geen uitnodiging mogen ontvangen. Özcan Akyol wel, hij wel…..kut !!!!!!