Luister naar de Koning!

Koning Willem-Alexander drukt Nederlanders op het hart om mensen aan te dragen voor een mogelijke koninklijke onderscheiding. Dat deed hij tijdens zijn bezoek aan Eindhoven tijdens een zogenoemde koningsdagtalkshow. "Weet je wat ik ook zo mooi vind: de gedecoreerden worden door hun eigen omgeving aangedragen", zei de Koning toen het gesprek over de maandag uitgereikte lintjes ging. "Ik wil daarom ook een oproep doen. Als je bijzondere mensen om je heen hebt: geef ze op voor een lintje." Begrijpt u de stille hint van mijn kant? Voor het Boekenbal word ik om onbegrijpelijke redenen al nooit uitgenodigd, dus dit is uw kans om mij de waardering te geven die ik verdien. Elke morgen verblijd ik u al heel vroeg met mijn schrijfsels en het lijkt me dat zoiets wel eens beloond mag worden.

Maandag kregen slechts 2.832 mensen een koninklijke onderscheiding, iets minder dan vorig jaar, toen 3.060 mensen een lintje kregen. Een teken aan de wand! Daar kunnen we Corona toch niet de schuld van geven? "Het is zo'n fantastisch systeem wat we hebben, dat je uit je eigen omgeving mensen voor kan dragen voor een lintje", vervolgde Willem-Alexander. "Niemand anders kan dat. Dus ik roep nogmaals op: doe het! Er zijn zoveel bijzondere mensen en daar drijft deze samenleving op." Juist en ik ben dus één van die bijzondere mensen!

Bent u er nog? Ja? Gelukkig, want ik heb nu wel weer voldoende onzin geschreven. Wat een gezeik! Dat hele gedoe met die lintjes kan me gestolen worden. Zeker in deze tijd. Er wordt gevochten, gestreden in ziekenhuizen waar een strijd plaatsvindt tegen een tot voor kort onbekende vijand. Die strijd wordt door velen omschreven als een oorlog. Die plekken waar gevochten wordt is de frontlinie. Verzorgers, doctoren en verplegend personeel moeten en moesten het doen met de beperkte middelen die ze hebben. Ze krijgen het steeds zwaarder. Ziekenhuizen zijn overvol, maar het personeel moet wel op de been blijven. Zij denken helemaal niet aan een lintje. Deze strijd is in vele ogen vergelijkbaar met oorlog. Er vallen veel slachtoffers en er zijn helden! Die soms fysiek en/of geestelijk voor het leven getekend het slagveld verlaten. Wat ze meemaken zullen ze nooit vergeten. In een oorlog worden de helden gedecoreerd. Soms te velde. Gedecoreerd voor moed, beleid en trouw. Nu kent Nederland niet de traditie van het decoreren van groepen, maar ik zou er voor willen pleiten om deze mensen in ieder geval de beloning te geven die ze verdienen. Geen lintje, want daar zitten ze echt niet op te wachten. In welke vorm dan wel zou ik niet direct weten, maar laten we met z’n allen in ieder geval nooit vergeten hoe hard deze mensen werken en hebben gewerkt. Zij hoeven niet zo nodig een lintje, maar ze verdienen het wel. De mensen die op Koningsdag massaal de drukte opzochten in parken en binnensteden, ik begrijp ze aan de ene kant wel een heel klein beetje, maar ze zouden eens wat vaker moeten denken aan al die helden in de zorg!