Lunchen……...je maakt wat mee !

Ik ben deze week weer eens wezen lunchen. Met de oud collega met wie ik regelmatig ga lunchen en hoewel we elkaar al een kleine dertig jaar kennen, kom ik elke keer toch weer voor verrassingen te staan. Zo ook nu weer. Als eerste werden de drankjes gebracht. Nee, geen sterke drank maar een ijsthee en een koude chocomel. De chocomel werd geserveerd voorzien van een keurige drinkbeker. En daar begon de ellende al……..of het ook een glas mocht zijn, want koude chocomel is lekkerder als het uit een glas gedronken wordt. De klant is koning, dus de beker werd omgeruild voor een glas.

Toen ik toch wat verbaasd keek, kreeg ik te horen dat het net zoiets is als met het eten van een gekookt ei of het eten van erwtensoep. U zult zich nu afvragen wat chocomel te maken heeft met erwtensoep of een gekookt ei, maar ik zal proberen het u uit te leggen. Erwtensoep schijn je namelijk niet te moeten eten met een zilveren lepel, maar met een plastic lepel. Dan is de erwtensoep veel lekkerder, althans dat kreeg ik te horen. Met de tip het via google op te zoeken. Uren heb ik op google doorgebracht en ik weet nu alles van erwtensoep, maar over de lepel waarmee dit gegeten moet worden, heb ik niets kunnen vinden. Met het eten van een gekookt ei schijnt het ook zo te zijn dat het absoluut niet met een zilveren lepeltje mag. Het eten van een gekookt ei met een zilveren lepeltje verpest namelijk uw smaakervaring. Het zilver in de lepel gaat een chemische reactie aan met het ei, of eigenlijk het eigeel. Niet alleen verpest dat de smaak van uw eitje; de zilveren lepel kleurt zwart door het zilversulfide dat ontstaat. Redelijk zonde en helemaal niet nodig. Zover ik weet zit er in erwtensoep geen eigeel en in koude chocomel al helemaal niet.

Uit al dit vreselijke geneuzel zult u inmiddels wel begrepen hebben, dat ik aan het lunchen was met een vrouw. Ja, ja, dames kom maar met de reacties…...ik leg de lepel vast klaar. Zowel een zilveren als een plastic lepel. Geen idee, wat ik ermee ga doen en waarom ze klaar liggen, maar het past wel mooi bij dit verhaal.

De lunch was trouwens weer gezellig en prima verzorgd. Ik mijn gebruikelijke bruin broodje warm vlees en zij het witte broodje met salade. Ja u leest het goed….een wit broodje, want een bruin broodje vond mevrouw te gezond. Ik ben inmiddels aan haar logica gewend, maar toch…..elke keer kom ik toch weer voor verrassingen te staan en dat maakt het natuurlijk extra leuk !