Ook Alblasserdamse koeien zeggen “Boeeeeeeeeee”

Ze zeggen niet veel. De koeien die tegenover me in het weiland staan. Het valt me op dat ze allemaal dicht bij elkaar lopen. Het zijn dus misschien wel gezellige dieren. Ze grazen een beetje en verder doen ze de hele dag niets. De boer zal ze af en toe eens melken, maar verder hebben ze een lui bestaan. Eigenlijk zijn het best mooie, indrukwekkende dieren. Zouden ze ook een naam hebben? Ik weet niet waarom, maar bij namen van een koe moet ik aan de naam Bertha denken en aan cijfers. Zou die meest linkse koe Bertha 1 heten en de anderen Bertha 2 en Bertha 3 ? Of zouden ze helemaal geen naam hebben?

Niets is zo ontspannend als naar die vreedzaam grazende herkauwers kijken. Zwart-wit gevlekte exemplaren of bont boerenbruin gekleurd. In een groep bevolken ze het sappige grasland met op de achtergrond de molens van Kinderdijk. Een mooi schouwspel, maar die koeien hebben totaal geen belangstelling voor de mooie omgeving. Ze vinden het gras veel belangrijker. “Boeeeeeee”, hoor ik vanaf de overkant. Ik geniet van het geluid dat ze maken als ze gretig het gras lostrekken en aan het kauwen slaan. Van dichtbij blijken ze wondermooie grote ogen te hebben met van die lange wimpers. En in welk humeur ik op dat moment ook ben, dankzij de koeien verschijnt er bij het maken van een aantal foto’s als vanzelf een glimlach op mijn gezicht. Ze maken me blij en sereen met hun aanwezigheid.

Andersom zal dat niet het geval zijn, maar zekerheid heb ik daar natuurlijk niet over. Misschien denken ze wel “Daar heb je weer zo’n malloot die foto’s van ons staat te maken. Zou het nu om ons gaan, de molens of om de combinatie? Boeeeeeeeee, het zal me een zorg zijn zolang het gras maar niet op is”. Ik kijk wel vaker naar de koeien. Vanuit mijn huiskamer kan ik ze zien. De boer, begeleid door zijn herdershond, is soms druk in de weer om de koeien van de ene wei naar de andere wei te loodsen. En dan komen de dames, met twee à drie naast mekaar, in een nette rij van het ene weiland naar het andere. Het ziet er idyllisch en landelijk uit. Het ruikt naar vroeger en de koeien zeggen alleen maar “Boeeeeeeeeee”.