Ook ik ben jong geweest

Vroeger was alles anders. Vroeger was alles beter. Terwijl ik dit schrijf vraag ik me af of ik ook al zo oud begin te worden dat ik deze openingszinnen moet gebruiken. Ik kan me in ieder geval goed herinneren dat ook ik jong ben geweest. Vooral de jaarlijkse schoolreisjes kan ik me goed herinneren. Een schoolreisje, dat islang geleden! De aanblik van een grote bus voor de deur, je ouders die je uitzwaaien, een tasje met brood, snoep, een zakje chips, een appel en een kartonnetje melk. Het laatste met een rietje. Een dag met de hele klas naar Madurodam of de Efteling. Onderweg naar huis zong de hele bus “we gaan nog niet naar huis, nog lange niet”. Ik kan me niet herinneren of ik ook meezong. Eigenlijk kan ik me dat niet voorstellen. Het schoolreisje eindigde altijdmet de thuiskomst, waarbij iedereen onder de stoelen dook. Zodat het leek alsof er niemand in de bus zat als de ouders ons stonden op te wachten. Wij hadden de grootste lol, maar onze ouders wisten uiteraard wel beter.

Mijn jeugd ik heb er fijne herinneringen aan. Onschuldig, goedkoop vermaak. Daar vulden wij onze dagen mee. We maakten poppetjes en diertjes van kastanjes met benen en armen van lucifers. We verzamelden takken of stenen om de kastanjes uit de bomen te gooien. Over onschuldig vermaak gesproken. Pijltjes schieten, heeft u dat ook gedaan? De pijltjes draaide je van verknipte tijdschriften. Je stopte de pijltjes in een lange plastic buis en dan maar zo hard mogelijk blazen. Vooral de flats waren dankbare mikpunten, althans de ramen die op een kiertje stonden. Gejuich als de eerste pijlen naar binnen vlogen. Dan hadden de bewoners in ieder geval iets te lezen! Ja, ja, wij deden in die tijd alles om onze medemensen te plezieren.

De hele dag voetballen of cowboytje spelen. We vermaakten ons wel. De jeugd van tegenwoordig maakt volgens mij geen poppetjes van kastanjes meer. De bewoners in de buurt worden niet meer voorzien van gratis tijdschriften in de vorm van pijltjes.

De jeugd van tegenwoordig is veel meer aan het gamen of andere spelletjes op de computer aan het spelen. De schoolreisjes bestaan nog wel, maar moeten veel educatiever zijn. Madurodam en de Efteling bestaan nog steeds, maar zijn bijna niet meer te betalen. De terugreis in de bus zal nog wel hetzelfde zijn, maar verder is er veel veranderd. Ik verlang stiekem nog wel eens terug naar die tijd. Terug naar de tijd van het onschuldige vermaak. Dat was vermaak zonder educatieve waarden, maar het is nu een waardevolle herinnering. Kunt u zich het vermaak uit uw jeugd ook nog herinneren?