Op naar de 200

Eigenlijk is het te gek voor woorden. Een jaar geleden hield ik me nog nauwelijks bezig met het schrijven van columns of korte verhalen en inmiddels is dit mijn honderdachtenzeventigste van dt jaar. Ik schreef aan de lopende band (ook met vlagen) gedichten en daar is de column bij gekomen. Zo af en toe sla ik ook wel eens een dag over omdat ik geen inspiratie heb of geen onderwerp heb om over te schrijven, maar tot nu toe komt er toch elke keer weer een idee bij me op om over te schrijven. De actualiteit van het Corona virus is daarbij uiteraard ook een dankbaar onderwerp om over te schrijven.

Als je - zoals ik - dagelijks een column schrijft over een actualiteit of iets uit het verleden, dan kan er wel eens een dag tussen zitten dat je last hebt van een zogenaamd “writers block”. De oplossing is dan simpel. Op zulke dagen probeer ik het niet eens en vreemd genoeg helpt dat. Althans tot nu toe. Het kan best gebeuren dat er een periode komt dat ik helemaal niet schrijf. Sterker nog, die kans wordt natuurlijk steeds groter, want de inspiratie zal toch wel een keer opraken.

Zoals u weet plaats ik mijn columns ook op Facebook. Op de dagen dat ik geen nieuwe column heb, wordt daar een gedicht geplaatst. Ik wil mijn trouwe lezers uiteraard niet teleurstellen door helemaal niets te plaatsen. Het leuke van de columns is, dat er reacties op komen. De ene dag meer dan de andere, maar reacties komen er altijd wel. Afhankelijk van het onderwerp natuurlijk. Gedichten roepen minder reacties op. Dat is logisch, want iedereen leest een gedicht op zijn of haar manier. Dat maakt het plaatsen van een column misschien ook leuker. Ik heb ook een lezeres die stellig beweert dat er minder reacties komen op mijn gedichten omdat niemand ze begrijpt. Verder is het best een leuke vrouw!

Nu ik dit schrijf zullen er misschien geen reacties komen, maar ook daar kan ik mee leven. Ik probeer gewoon door te gaan met schrijven en ook ik weet wel dat het resultaat de ene keer beter is dan de andere keer. Het ene onderwerp is ook boeiender dan het andere onderwerp. Als ik sommige columns opnieuw lees, dan heb ik meestal wel het gevoel dat ik sommige dingen anders had kunnen schrijven of dat ik sommige dingen vergeten ben. Maar ….. ik kan u geruststellen, dat hebben alle schrijvers, zowel met gedichten als met columns. Voorlopig ga ik dus nog even door…….op naar de 200!