Ouder worden

Als je jong bent vragen mensen je vaak wat je wilt worden, later als je groot bent. Ik wist dat eigenlijk nooit. Als klein kind wilde ik achttien worden, want dan mocht je meer. Best vreemd, want ik mocht eigenlijk alles en het achttien worden heeft voor mij geen verschil gemaakt. Inmiddels ben ik iets ouder dan achttien, maar voel ik me meestal nog jonger dan ik qua leeftijd ben.

Kind zijn, jong zijn, lijkt een droom. Nog een heel leven voor je, nog geen fouten waar je mee moeten leren leven, oneindig veel mogelijkheden. Je kunt nog alles worden, je zit nergens aan vast. Oud zijn, dat betekent zoiets als de wereld achterdochtig bekijken en terugdenken aan de goede oude tijd waarin alles natuurlijk nog heel goed was geregeld en het leven nog kleur had. Waar mensen elkaar nog gewoon belden, in plaats van te appen, want bellen, daar was een telefoon vroeger voor.

Maar mijn uitspraak die je wel vaak hoort, vooral bij oudere mensen, dat ik me nog jong voel. Hoe zit dat dan? Is het eigenlijk het lichaam dat veroudert, en de geest die wel of niet jong is? Ik denk van wel en het heeft ook te maken met wat je doet. Gewoon de dingen doen die je altijd gedaan hebt en, misschien nog wel veel belangrijker, de dingen doen die je wilt doen. Uiteraard als je daar de mogelijkheden toe hebt.

In mijn hoofd blijf ik 18 jaar oud. Helaas is dit al een behoorlijk aantal jaren geleden en roept mijn lijf tegenwoordig af en toe dat het rust nodig heeft. Het gaat misschien nog wel zo goed als vroeger, het duurt alleen wat langer voordat ik hersteld ben. Wat wel een groot voordeel is, is dat je je niet meer gek laat maken als je ouder wordt. Uiteindelijk heb je al een en ander gezien en meegemaakt. Tenslotte komt niemand ongeschonden uit de strijd en krijgt iedereen zijn portie ellende mee. Natuurlijk gaat ook iedereen er anders mee om. De rugzak wordt niet kleiner, hij wordt alleen makkelijker te dragen. Bijkomend voordeel is, voor mij althans, dat ik me eigenlijk nooit gek heb laten maken. Natuurlijk heb ik ook wel eens kleine irritaties gehad, maar die waren altijd van korte duur. Gelukkig zie ik hierin met het iets ouder worden ook geen verandering komen.

Vorig jaar ben ik, weliswaar vervroegd, gestopt met werken en dat bevalt me prima. Geen moment spijt van gehad. Ik moet zeggen, ik heb nog nooit zo lekker in mijn vel gezeten. Maar dat is misschien ook omdat het wat minder strak is geworden. Wie weet……….