Purple Rain …… oh nee, of toch wel?

U denkt ongetwijfeld dat deze column over Prince gaat of in ieder geval over zijn meest bekende nummer. Maar nee, ik ben geen echte Prince-fan en heb te weinig fantasie om iets over Paarse Regen te schrijven. Ik heb een “wat als”-fantasie. Die steekt meestal de kop op als ik even geen onderwerp weet om over te schrijven. Wat als ik de column Purple Rain noem. Hoe moet ik dan verder? Wat als ik na een paar zinnen zelf al niet meer weet waar ik het over heb? Oftewel wat als ik vandaag te weinig fantasie heb?

Beelden verbeelden wat je denkt, voelt en ervaart. Muziek doet dat ook. Vandaar misschien mijn opwelling om over Purple Rain te schrijven. Ik kijk naar buiten en in gedachten zie ik het voor me. Paarse Regen, vallend uit de hemel. Best knap voor iemand die kleurenblind is. Het is dus de kracht van de verbeelding. Schrijven kan niet zonder fantasie en verbeelding. Verbeelding is onlosmakelijk verbonden met hoe we ons leven vorm geven. Om los te komen van voorschriften, protocollen, de moraal, om grenzen te doorbreken is creativiteit, verbeelding een vereiste. Blokkeert de fantasie of verbeelding dan bestaat het risico tegen een muur te lopen.

Weet u hoe dat is om tegen een muur aan te lopen? Ooit The Wall van Pink Floyd gezien of beluisterd? Hoe voelt het om tegen een muur aan te lopen? Je komt er niet doorheen. Je kan bonken wat je wilt, maar houdt er zere handen aan over. Er overheen dan? Nee de muur lijkt tot in de hemel te reiken. Bovendien kan alleen het Klein Orkest Over de Muur. Er omheen dan? Naar links en naar rechts strekt de muur zich eindeloos uit. Kan ik terug dan? Nee, want achter mij ligt wat geweest is en alleen in de herinnering kan worden terug gehaald. Ik wil een toekomst, zicht op wat nog komen gaat. Een toekomst waarin ik de Paarse Regen echt aan de hemel zie. Maar ja, wat als me dat niet gaat lukken? Wat als deze column nu opeens weer wel over Prince gaat?

U ziet het, nee u leest het of u moet zoveel fantasie hebben dat u het ook echt voor zich ziet. Wat als u dat niet heeft? Dat moet u zich helemaal niet afvragen. Laat de “wat als”-fantasie maar aan mij over. Laat mij die muur maar beklimmen. Ik red me wel, want uiteindelijk is deze column over Purple Rain er toch ook nog gekomen. Wat als u er niets van snapt? Niets aan de hand, want morgen verschijnt er weer een nieuwe column.