Schuldige PLeziertjes

Als ik het in normaal Nederlands heb over Schuldige Pleziertjes, zal bijna iedereen zich afvragen welke richting deze column opgaat. Sommige lezers zullen wellicht op een totaal verkeerd beeld kunnen komen. Als ik tegen mijn principes in de Nederlandse taal zou negeren en deze column de titel “Guilty Pleasures”had genoemd, dan was het waarschijnlijk sneller duidelijk geweest. We hebben ze allemaal, Schuldige Pleziertjes, maar wat zijn het eigenlijk? De exacte betekenis is : “Iets waaraan men stiekem genoegen beleeft hoewel men weet dat het eigenlijk niet hoort; stiekeme geneugte; heimelijk pleziertje.“ Kort gezegd dus iets wat je graag doet maar waar je niet zo graag voor uit komt. Je kunt je hierbij uiteraard afvragen wie nu bepaalt dat het eigenlijk niet hoort.

Schuldige Pleziertjes, ik heb het dan niet over het stukje chocola dat je iedere dag na het avondeten pakt wanneer niemand het ziet. Althans dat denk je dan. Ik heb het over bepaalde liedjes luisteren of series, programma’s of films kijken of andere dingen die je al dan niet stiekem kunt doen. Muzikaal heb ik mijn Schuldige Pleziertjes, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Sinds het werkende leven voor mij gestopt is, zijn er andere Schuldige Pleziertjes. Vooral in de wat koudere maanden kijk ik graag naar huizenprogramma’s. Iedereen kent ze wel. Elke dag is er wel zo’n programma op tv. Ik betrap me erop dat ik zelfs naar herhalingen kijk. Ik ben alle schaamte voorbij en deel dit graag met jullie, te meer omdat ik er achter kwam dat je Schuldige Pleziertje iets zegt over jouw stiekeme verlangen. Mijn stiekeme verlangen is niet zo zeer het anders inrichten van mijn woning of het kopen van een nieuw huis. Nee, het rustgevende van naar het hele simpele geluk van mensen kijken als hun huis waar ze al jaren in wonen opeens totaal veranderd is. Of zien hoe makelaars zich in allerlei bochten wringen om een huis te verkopen. Die simpelheid, dat geluk of de slimheid van de makelaar, daar verlang ik kennelijk naar om dat te zien. Soms verbaas ik me hierbij nog om mijn eigen verbazing.

Nu ik heb uitgelegd hoe het concept in elkaar zit is het aan jou om te gaan ontdekken wat jouw Schuldige Pleziertjes over jou zeggen. Dit hoeft uiteraard niet persé om een tv programma te gaan. Wellicht kijk je stiekem iedere dag naar onbetaalbare huizen op funda en heb je toch een verlangen wat grootser te leven dan dat je nu doet. Misschien wil je zelfs in een andere stad een nieuw avontuur aan gaan. Of je hebt ze in de muziek ?Kortom wat zijn jouw Schuldige Pleziertjes? Ik weet zeker dat als je er van een afstandje naar kijkt je de rode draad kunt gaan ontdekken. Wanneer je de rode draad hebt ontdekt kun je gaan kijken aan welk stiekeme verlangen het tijd wordt toe te geven en aan welk verlangen je meer ruimte kunt bieden. Uiteindelijk geeft jouw stiekeme verlangen aan wat goed is voor jou, dus het wordt de hoogste tijd hier gehoor aan te gaan geven! Dus…...kom maar op met jullie Schuldige Pleziertjes ! Schuldige Pleziertjes zonder verdere betekenis zijn uiteraard ook toegestaan.