Sinterklaas zegt……..sorry

Sinterklaas heeft spijt van één van zijn oeroude tradities. Dat vertelde de goedheiligman gisteravond in een interview met Dieuwertje Blok in het dagelijkse Sinterklaasjournaal. "Er zullen nooit meer stoute kinderen in de zak van Sinterklaas worden gestopt" De Sint vindt het erg dat er in het verleden stoute kinderen in de zak werden meegenomen naar Spanje. Die traditie is daarom al "tientallen jaren" afgeschaft. "Daarom wil ik ook als Sinterklaas mijn oprechte excuses aanbieden voor dat verleden". "Er zullen nooit meer stoute kinderen in de zak van Sinterklaas worden gestopt.", zo sprak hij vol berouw. “Alle stoute kinderen die in het verleden mee zijn genomen naar Spanje zijn allemaal weer teruggebracht”.

Sinterklaas lijkt dus bezig te zijn met een charme offensief dat hij volgens mij helemaal niet nodig heeft. Ook kinderen die wel eens een keertje stout zijn geweest, kijken vol verlangen naar hem uit. Meegenomen worden naar Spanje. Ouders konden er wel eens mee dreigen als hun kinderen weer eens onhandelbaar waren. Het maakte het Sinterklaasfeest toch een beetje spannend. Zouden kinderen wel eens gehoord hebben “Nee, je vriendje of vriendinnetje woont hier niet meer. Is door Sinterklaas meegenomen naar Spanje”. Nee toch? Zou de volgende stap wellicht zijn dat onze goedheiligman zijn excuses aan gaat bieden omdat er Zwarte Pieten voor hem hebben gewerkt?

Kinderen zullen opgelucht voor de televisie hebben gezeten. “Gelukkig…..we kunnen nu weer ongestraft ondeugend zijn”, zullen ze gedacht hebben. Sinterklaas die zijn excuses aanbiedt. Het is zover ik weet nog nooit gebeurd. Ik vind het allemaal een beetje overdreven. Moeten kinderen zo af en toe niet gewoon ondeugend of stout zijn? Dat maakt kinderen toch juist leuk. En het een klein beetje spannend maken voor de kinderen is toch juist leuk? Ik ben dus een beetje teleurgesteld in Sinterklaas. Ik zet al jarenlang braaf mijn schoen gevuld met water, stro en een wortel voor zijn paard, maar ik kan me zelfs niet meer herinneren wanneer er voor het laatst een pakje in die schoen gezeten heeft. Ook dat is al tientallen jaren geleden en daar hoor ik hem helemaal niet over. Als hij daar nu zijn excuses voor aangeboden had, dan had ik het helemaal begrepen. Nu is mijn teleurstelling in hem alleen maar toegenomen. Ik begin ook steeds meer te begrijpen wat Toon Hermans vroeger heeft moeten doorstaan. Ik heb zelfs even overwogen om mijn schoen niet meer te zetten, maar toch heb ik de hoop nog niet opgegeven. Ik ben dus goedgelovig en kom bij mij niet aan met het verhaal dat Sinterklaas niet bestaat, want dat geloof ik nu weer niet!