Sorry Seems to Be the Hardest Word

Sorry Seems to Be the Hardest Word is een klassieker uit 1976 van de Britse zanger Elton John. Het nummer werd uiteraard geschreven door Bernie Taupin, want die schreef (bijna) al zijn nummers.. Ik hoorde dit nummer gisteren toevallig op de radio en kreeg daarbij het idee om er een column over te schrijven. En dat door een nummer uit 1976. Sorry zeggen was in die tijd dus al een probleem en eigenlijk is het nog steeds zo. De meeste mensen die excuses aanbieden, doen dat niet omdat ze het menen, maar uit beleefdheid. We verontschuldigen ons tegenwoordig te pas en te onpas. Automatisch en compleet gedachteloos. In een drukke supermarkt bijvoorbeeld: “Sorry, mag ik er even langs?” Geen idee waarom mensen dan sorry zeggen. Alsof het hun schuld is dat die andere mensen met hun karretje het looppad blokkeren. Juist die mensen zouden dan sorry moeten zeggen, maar dat gebeurt weer niet tot nauwelijks.

De manier waarop we onszelf verontschuldigen nadat we een fout hebben gemaakt, onthult veel over hoe we naar die fout kijken en of er echt sprake is van berouw. Mensen zeggen hun hele leven lang meerdere keren per dag ‘sorry’ en toch zijn we er niet zo goed in. Kun je leren van een fout die in jouw ogen geen fout is? Wat betekent sorry als je het op automatische piloot zegt zonder een verandering in gedrag? Hoe oprecht is een verontschuldiging zonder het leed van de ander te erkennen? Het is dus allemaal niet zo gemakkelijk als het lijkt. Elton had dus best wel een beetje gelijk.

Soms wordt sorry weer veel te gemakkelijk gezegd. Vooral politici hebben daar een handje van. Neem nu Ollongren en Jorritsma over het bewust briefje. Sorry vanwege de inhoud of slechts omdat de pers lucht heeft gekregen van de inhoud? Politici gebruiken het woord veel te vaak en veel te gemakkelijk en ze lijken er nog mee weg te komen ook. Voor hen is het geen “hardest word”, maar meer een simpel excuus voor hun daden of juist voor iets dat ze hebben nagelaten te doen.

Mensen nemen ook geen blad meer voor de mond. Zijn kritischer geworden en reageren vaak heftiger dan nodig is. Elke keer hoor je bij dit soort incidenten: ‘het was niet de bedoeling om te beledigen’ of ‘excuses aan degene die hier aanstoot aan nemen’. Ik vind het verbazend dat dit soort formules standaard zijn geworden. Degene die in fout is gegaan, beroept zich namelijk op zijn of haar onschuld door de aandacht te verschuiven op de goed bedoelde intentie en gooit de bal weer in het kamp van de groep die zich beledigd voelt. Het is in mijn ogen noch een oprechte sorry, noch een echt leermoment. Er is namelijk een fundamenteel verschil tussen ‘het spijt me dat jij je gekwetst voelt’ en ‘het spijt me dat ik je gekwetst hebt’.

Sorry Seems to Be the Hardest Word en waarom eigenlijk? Misschien omdat we ‘sorry’ zeggen voor van alles, behalve voor die zaken waar we werkelijk spijt van hebben?

Best een mooi nummer trouwens, dat nummer van Elton John en als u daar anders over denkt, dan rest mij slechts één woord…….. sorry…….