Stiekem met je gedanst

Inderdaad dit is de titel van een nummer van Toontje Lager. De meeste mensen zullen het ooit wel eens gehoord hebben. Het lied gaat over een jongen die maar wat stond te drinken en te hangen. Hij dacht en keek wat om zich heen. Beetje eenzaam, want hij had niemand om hem op te vangen. Niemand in het bijzonder en niemand in het algemeen. Een jongen met een vage blik. Hij probeerde losjes te lijken. Niet te onschuldig en zeker niet te dik. Hij danste stiekem en hoopte dat het meisje het leuk vond. Hij danste zonder te bewegen met een gemak dat je zelden ziet. Hij hoopte haar morgen tegen te komen. Al was het misschien beter van niet.

Nu ben ik al schrijvend op het punt gekomen waar ik naar toe wilde. Misschien is het wel leuk dat dansen, maar niet van mij. Zelfs zonder te bewegen is het misschien beter van niet. Ik heb het nooit gedaan en zal het ook zeker nooit doen. Ik voel me er niet prettig bij en ben er totaal niet geschikt voor. Ik ben een enorme liefhebber van muziek, maar buiten op de hoek van de straat staat een lantaarnpaal die meer gevoel voor ritme heeft en bewegelijker is dan ik. Geen vrouw heeft me ooit de dansvloer op kunnen krijgen en dat zal ook niet veranderen. Drenk nu niet: “Oh, dat wil ik nog wel eens zien”. Nee echt, het gaat u niet lukken. Er zijn er al genoeg die het hebben geprobeerd en….zonder succes.

Zodra iemand probeert mij aan het dansen te krijgen, kan ik maar aan één ding denken en dat is aan de nooduitgang. “Waahaar, waar is hier de nooduitgang? Ik kan niet blijven. Ik kan niet langer blijven. Ik kan niet blijven ik ben hier al te lang”. Dat ik niet kan blijven is nu wel duidelijk, maar dat is nu eenmaal de tekst uit het lied van Het Goede Doel. Zoals Toontje Lager het refrein “Ik heb stiekem met je gedanst” telkens herhaalt, zo doet Het Goede Doel dat met “Waar is hier de nooduitgang?”.

Het eerste is op mij duidelijk niet van toepassing, maar het tweede dus wel. Dat ik niets met dansen heb, is misschien ook wel de reden dat ik van alle muzieksoorten het minste heb met disco. U zult ook niet verbaasd zijn dat ik ook nog nooit in een discotheek ben geweest. Zelfs niet uit nieuwsgierigheid. Nee, dansen is dus niets voor mij. Zodra het over dansen gaat begin ik een toontje lager te zingen en ga ik op zoek naar het goede doel…..oftewel de nooduitgang. Ik kijk nog liever televisie. Zelfs al is er geen bal op TV, maar ja dat is weer een tekst van Doe Maar en dansen….nee echt, doe maar niet…….zelfs niet stiekem!