Studeren…..vroeger deed je dat zo
- Rien de Heer
- 10 feb 2020
- 3 minuten om te lezen
Ook ik heb gestudeerd. Het is alleen al wat jaren geleden. Reken zelf maar uit hoe lang geleden. Na de basisschool ben ik naar de HAVO gegaan en heb daar met enige strubbelingen mijn diploma behaald. In het begin was de overgang van het basis onderwijs naar het voortgezet onderwijs voor mij behoorlijk groot. Met de hakken over de sloot kwam ik in het derde leerjaar terecht. Dat jaar vond ik kennelijk zo leuk dat ik het nog een keer heb overgedaan. Daarna verliep alles vlotjes en kwam ik in het examenjaar terecht. Ik nam geen enkel risico. Ik leerde alles uit mijn hoofd. Ook de vakken waar ik niets van begreep. Nederlands was geen probleem, maar een vak als Economie was een ramp. Verschrikkelijk saai en ik begreep er weinig van. Uiteindelijk kwam ik één punt tekort om mijn diploma te behalen en het werd dus een herexamen. Ik had voor het herexamen het vak Geschiedenis gekozen. Het bespreken van de eigen scriptie gevolgd door een mondeling examen. Ik had de hele zomer de tijd om te leren, maar daar kwam niets van. Net in de week dat ik wilde gaan leren werden mijn ouders gebeld met de vraag waarom ik die morgen niet op het herexamen was verschenen. Het tijdstip was mij niet bekend gemaakt en er bleek dat de uitnodiging ook niet was verzonden. Op de school konden ze m ook niet vinden. Of ik toch langs wilde komen voor het herexamen? Tijd voor zenuwen was er hierdoor niet en het herexamen verliep wonderwel goed. Zonder ook maar één minuut in de boeken te hebben gekeken, zonder mijn scriptie te hebben herlezen, slaagde ik probleemloos voor het herexamen. Gelukkig had ik niet voor Economie gekozen, want dan zou het nooit goed gekomen zijn.
Tja en dan heb je een diploma op zak en moet je een verdere keuze maken. Ik had geen enkel idee welke richting ik nu echt op wilde. Iets met Nederlands doen leek me wel leuk. De schooldecaan, zo heette dat vroeger, adviseerde mij de Pedagogische Academie. Een 3-jarige opleiding als leerkracht in het basis onderwijs. In ieder geval iets met Nederlands. Ik moest daar over nadenken en concludeerde zelf dat het niets zou worden. Iki kende mezelf en wist dat het met de vakken Gymnastiek en Muziek echt niets zou worden. Bij Gymnastiek vond ik alleen de sporten leuk, maar voor de rest was ik totaal niet geschikt. Met zingen had ik op de basis school altijd mijn mond gehouden, dus is was zo muzikaal als een stoeptegel. Dat zou allemaal wel veranderen. Ik zou het tijdens de opleiding allemaal leren. Ik trapte daar in en ben aan de opleiding begonnen. Al snel werd duidelijk dat ik het goed had gezien. Mijn eigen vaardigheid bij Gymnastiek was dermate dramatisch dat ik dat deeldiploma nooit zou halen. Bij Muziek ben ik nog wel geslaagd voor het blokfluit diploma. Je moest in die tijd een instrument kiezen. Blokfluit of gitaar. Een blokfluit op de fiets meenemen naar de opleiding vond ik praktischer, dus daar koos ik voor. De muziek lerares adviseerde me overigens wel om met een klas kinderen niet te gaan zingen, dat moest ik maar aan anderen overlaten. Niets nieuws voor mij, dat wist ik zelf ook wel.
De gedachte dat ik zonder die twee vakken toch niets zou bereiken, zorgde ervoor dat het voor mij drie leuke jaren werden. Ik probeerde zoveel mogelijk te begrijpen en echt blokken voor examens deed ik niet meer. Waar anderen uren studeerden en slapeloze nachten hadden, genoot ik van het lesgeven (stages) en van de opleiding. De lessen Muziek en Gymnastiek liet ik meestal aan me voorbij gaan. Behalve als er sporten op het programma stonden. De leraar werd er gek van. Hij begreep het allemaal niet. Na drie jaar slaagde ik probleemloos voor het diploma en was bevoegd om voor de klas te gaan staan. Het aparte Gymnastiek diploma had ik uiteraard niet in mijn bezit. Voor Muziek had ik nog wel een positieve aantekening gekregen. Waarschijnlijk uit medelijden met mijn zang capaciteiten.
Dat werd dus solliciteren in een periode dat er een enorm overschot was aan leerkrachten. Ik heb met grote regelmaat als invalkracht gewerkt, maar een vaste baan heb ik nooit gekregen in het onderwijs. Voornaamste reden het niet volledig bevoegd zijn. Had ik dat niet aangegeven voordat ik aan deze studie begon? Spijt heb ik er nooit van gehad. Het was een leuke studietijd en het heeft me mede als mens gevormd. Ik heb een andere richting gekozen en heb het nooit betreurd dat ik niet in het onderwijs terecht ben gekomen. Terug naar het onderwijs heb ik in latere jaren ook nooit gewild. Tja en nu ben ik gestopt met werken en schrijf gedichten en columns. Met de voorliefde voor Nederlands is het dus allemaal goed gekomen!
Recente blogposts
Alles weergevenEen conclusie die ik regelmatig trek. Ik ben ook maar eens mens, dus ik word ouder en denk misschien daarom veel vaker na over het leven...
Lang geleden dat ik een column geschreven heb. Enkele honderden in de laatste jaren, dus na een droogte van enkele maanden heb ik me er...
Ik zal maar weer direct met de deur in huis vallen. Zelf heb ik helemaal niets met Kerstmis. Voor mij zijn het de meest vervelende dagen...
Comments