Tafeltennis…….soms een lastig spelletje.

Mensen kunnen raar dromen. Ik ben een mens en dus droom ook ik af en toe heel vreemd. Vannacht heb ik gedroomd dat ik aan het tafeltennissen was. Op zich niet zo vreemd, want ik speel tafeltennis. Maar nu juist wel bijzonder omdat ik de laatste maanden geen bal heb geslagen. Door mijn zenuw beklemmingen kan ik een paar meter lopen maar veel verder kom ik (nog) niet. De spieren in mijn linkervoet werken niet naar behoren en daardoor heb ik ook te weinig steun rond mijn enkel. En juist nu droomde ik dat ik als vanouds aan het tafeltennissen was en…….ik was nog aan het winnen ook!

Totdat ik wakker werd voor een sanitaire stop. Ja, ook bij tafeltennis komt dat voor. Het gebeurde net voordat ik het beslissende punt zou scoren. Het gekke is dat ik niet weet tegen wie ik aan het spelen was en wie er dus in mijn beleving zou gaan verliezen. Niet dat het veel uitmaakt, want dromen zijn bedrog…..althans in dit geval. Tafeltennissen doe ik niet en winnen dus al helemaal niet. Dat is echt al heel lang geleden. Ik zou wel kunnen spelen, maar dan op het laagste niveau van mijn club en dan is het nog maar de vraag of het iets wordt. Want zonder een klein beetje te kunnen bewegen achter de tafel is het echt een lastig spelletje. Bovendien heb ik er moeite mee om op een veel lager niveau te gaan spelen, wetende dat ik veel beter kan als ik beter zou kunnen lopen. Daar heb ik me nog niet overheen kunnen zetten.

Binnenkort gaat dat veranderen. Ik heb besloten weer een poging te gaan wagen onder het motto meedoen is belangrijker dan presteren. Misschien dat dat ook de reden is dat ik van het tafeltennis heb gedroomd. Zo niet dan is het wel heel toevallig omdat ik dit weekend pas besloten heb weer eens te gaan spelen. Uiteraard zal ik van niemand winnen, maar dat is bijzaak. Het gekke is dat als ik ‘s nachts wakker word en naar het toilet loop, dat ik veel beter loop. Ik kom dan uit een warm bed, loop op vloerbedekking, loop zonder schoenen. Ik merk dat ik beter loop zonder schoenen dan met schoenen aan. Als ik buiten lang stil gezeten heb, is het meer strompelen dan lopen. Ik moet dan echt helemaal in beweging komen om weer een beetje normaal te kunnen lopen. Warmte heeft dus wel degelijk een positieve invloed. Het lang stil zitten is niet de oorzaak van het buiten slechter lopen, want in mijn slaap heb ik ook weinig beweging. Op een zachte ondergrond loop ik ook veel beter. Het gekke is dat ik met fietsen en autorijden nergens last van heb. De belasting van mijn voet en enkel is de oorzaak van de klachten.

Ik denk dus dat ik inmijn droom op een zachte ondergrond speelde. Zonder schoenen en dat mijn spieren warm waren of zou ik gewoon even vergeten zijn dat ik met een blessure kamp? Het zal het laatste wel geweest zijn, maar, niet getreurd, ik was in ieder geval weer een keer aan het spelen en nog aan het winnen ook!