Wakker worden in de mist

Was het gisteravond nog bewolkt en regenachtig, in de vroege ochtend is langzaam de mist op komen zetten. De wereld lijkt plotseling klein. Ik houd van die grijswitte beslotenheid en ga in gedachten naar buiten voor een flinke tocht. Is de mist binnen de bebouwde kom goed waarneembaar, buiten de bebouwing is alles verpakt in omfloerste witheid. Contouren vervagen, oneffenheden worden aan het oog onttrokken. Ik neem de route langs het water. Het water ligt doodstil in afwachting van de eerste ganzen die erop neerdalen. Mist geeft iets kils, maar de aanblik verwarmt me. Dichtbij een voorover hangende boom staat een groepje eenden en meerkoeten te wachten op het ontwaken van de dag. Een wonderlijk stilleven van poten plomp en vormloos en pootjes dun en elegant.

Oer-Hollands landschap met knotwilgen, een scheef hangend hek en onverwachte rietkragen, die bescheiden kleur geven aan de kleine ingesloten wereld. Onverwacht doemt in de grijsheid aan de overzijde van het water een groep paarden op.

Roerloos staan ze naar me te kijken en ik kijk al even roerloos naar hun schoonheid. Deze groep paarden schimmig in de mist geeft me een warm kloppend hart. Lang blijf ik staan, de kilte trekt omhoog, met moeite maak ik me los van dit stille beeld en zet de tocht voort. Herinneringen komen boven. Beelden en gevoelens, haarscherp. In de koestering hiervan wandel ik huiswaarts, omgeven door de mist.

Langzaam word ik wakker en besef me dat ik heb gedroomd. De klok geeft aan dat het kwart over vijf is. Mooie tijd om op te staan. Ik loop naar de kamer en zie dat het ook echt mistig is. De molens zijn nog wel zichtbaar in de vroege ochtendmist. Een gebruikelijk plaatje voor mij. Heerlijk om zo nog even echt wakker te worden en te genieten van de rust en de stilte. Zoals bijna elke morgen landt een scholekster even op mijn balkon. Niets te eten dus hij vliegt snel verder. De mist trekt langzaam op. Het wordt ook steeds lichter. Ik besef me dat ik een bevoorrecht mens ben en dat het heerlijk is om zo wakker te worden. Misschien morgenochtend maar wat stukjes brood neerleggen voor de scholekster?