Weet u ook niet wat u met uw geld moet doen?

In het Corona tijdperk merk ik dat ik iets meer televisie kijk dan ik gewend was te doen. Hierdoor heb ik het programma Dragons’s Den ontdekt. Het schijnt in een andere vorm al eerder uitgezonden te zijn, maar dat is me volledig ontgaan. Vrij vertaald staat de naam van het programma voor Hol van de draken. In het programma krijgen beginnende ondernemers de mogelijkheid hun droom waar te maken door aan een panel van investeerders hun plannen uiteen te zetten. Gewoonlijk beslissen de individuele investeerders of zij in het bedrijfsplan willen investeren, en doen ze individueel of gezamenlijk een aanbod. Het betreft de investeerders Michel Perridon, Won Yip, Nikkie Plessen, Shawn Harris en Pieter Schoen.

Vijf mensen waar ik nog nooit van had gehoord en kennelijk allemaal zo rijk zijn dat ze niet weten wat ze met hun geld moeten doen. Een probleem dat ik niet heb en u waarschijnlijk ook niet.

Deze succesvolle zakenlieden die beoordelen of ze in het product van een beginnende ondernemer willen investeren, zitten minimaal anderhalve meter uit elkaar op fauteuils, en de ondernemer staat op gepaste afstand, vaak badend in het zweet, te vertellen waarom zijn of haar product het waard is voor één of meer van de investeerders om nog meer geld te verdienen. Het gaat hierbij niet om kleine bedragen. Terwijl u en ik elke euro omdraaien voor we deze uitgeven, worden hier honderdduizenden euro’s uitgegeven alsof het niets is. Uiteraard tegen een al dan niet aanzienlijk aandeel in het bedrijf van de ondernemer en diens eventueel aanwezige partner.

Van de vijf Dragon’s heb de meeste sympathie voor de Rotterdammer Michel Perridon en de Amsterdammer Won Yip. Zoals de laatste naam al doet vermoeden is hij van Chinese afkomst, maar geboren in ons koude kikkerlandje. Hij schijnt de halve horeca van Amsterdam in zijn bezit te hebben. Zijn inkomsten zullen op dit moment dus wat minder zijn, maar medelijden hoeven we absoluut niet met hem te hebben. In het programma zie ik hem alleen maar investeren als hij denkt zeker te zijn van zijn zaak. Bij enige twijfel geeft hij geen cent uit. Hij luistert goed naar de ondernemers, lijkt heel veel parate kennis te hebben, stelt kritische vragen en veegt vaak de hele toekomst van de beginnende ondernemer(s) met slechts een paar woorden van tafel. Michel Perridon komt wat gemoedelijker over en samen met Peter Schoen investeert hij het meeste geld in de plannen. Beide heren proberen de andere Dragon’s regelmatig over te halen tot een gezamenlijke investering. Won Yip is gewoon een keiharde, maar toch sympathiek overkomende, zakenman en heeft daarom eigenlijk elke uitzending mijn voorkeur.

Terwijl ik deze column schrijf, realiseer ik me dat ik door regelmatig over televisie programma’s te schrijven bijna een soort van Angela de Jong begin te worden. Ik heb nog nooit een column van haar gelezen, maar als ik de verhalen moet geloven dan schijnt ze vrij kritisch te zien. Iets waar u mij zelden op zult betrappen. Maar ja, ik hoef er mijn brood ook niet mee te verdienen en net zo rijk als de Dragon’s zal ik ook wel nooit worden.