Yeahhhhh …….. het is kerstmis

Een column over kerstmis op de enige echte eerste kerstdag! Historisch! Eigenlijk zou ik stevig uit moeten pakken. De kerstgedachte uitdragen? Maar nou, nee. Zo veel heb ik feitelijk niet met kerstmis. Ik ben een “man alleen” en dan is het toch anders. Toen mijn ouders nog leefden ging ik met de kerst altijd bij hen eten of ze kwamen bij mij eten. De laatste jaren van hun leven was dat laatste meestal het geval. Ik zat in ieder geval niet in m'n uppie thuis. Natuurlijk mis ik dat wel.

Dit jaar is het me weer gelukt! Ik ben gelukkig succesvol nergens uitgenodigd en de komende twee dagen lig ik een groot deel van de dag heerlijk lui op de bank. Televisie kijken. Een beetje muziek luisteren. Wat schrijven. Uitgebreid het internet weer een keertje afstruinen en in mijn eentje net iets te veel eten. Gewoon lekker lui zijn en vooral geen verplichtingen hebben. Heerlijk toch! Misschien bent u wel jaloers?

Of ik dan niet eenzaam ben? Nou, nee. Ik ben er toch ook nog? Dus ik ben in ieder geval samen met mezelf. Mochten er op deze column nog wat reacties komen, heb ik toch minimaal de illusie met iemand in gesprek te zijn. En daarnaast vind ik het altijd verrekte lastig om én lui te zijn én me eenzaam te voelen, dat is me allemaal een beetje te vermoeiend. Begrijp me niet verkeerd. Ik gun iedereen zijn of haar eigen kerst. Ik sluit voor de toekomst ook echt geen kerstmissen in gezelschap uit. Ik vind het nu echter gewoon lekker om eens twee extra dagen zo min mogelijk te doen. Voor mijn gevoel zijn de kerstdagen dan ook weer redelijk snel voorbij en dat bevalt me wel. Het kan mij niet snel genoeg gaan. Bovendien is het Corona tijd en mensen niet mogen uitnodigen die je wel wilt uitnodigen, lijkt me verschrikkelijk.

Nee, alleen is echt niet altijd eenzaam. Ook niet met kerstmis. Wie zich met kerst eenzaam voelt, zal het op 22 en 28 december vast ook wel zijn. En op 28 februari waarschijnlijk ook. Dan is het wat mij betreft een beetje onnodig om dit met de feestdagen ineens nog zwaarder te gaan maken. Misschien is het voor mij makkelijk praten omdat ik niet eenzaam ben, maar ik bedoel het goed. Natuurlijk is het logisch dat je de mensen die er niet meer zijn extra mist. Ik wens in ieder geval iedereen die alleen is vooral meer dagen alleen, zonder eenzaam te zijn. Ik zie mensen graag langer dan twee dagen per jaar gelukkig. Ook mensen die niet alleen zijn wens ik natuurlijk hele fijne dagen.

Shit, ik besef plotseling dat er morgen weer zo’n saaie kerstdag is. Waar zal ik dan weer eens over schrijven? Misschien wordt het wel een kerstverhaal ………. of zal ik dat nu al schrijven? u leest het morgen wel, of ……. straks?