Zou Corona kunnen lezen?

NPO-coryfee en mijn jeugdheld Frits Spits denkt dat hij vorig jaar op het Boekenbal mogelijk corona heeft gekregen. Dat vertelde hij onlangs in het NPO Radio 1-programma De Taalstaat. „Kort na het Boekenbal voelde ik mij niet lekker”, vertelde Spits. „Ik kreeg hoofdpijn. Tijdens een korte vakantie had ik hele rare spierkrampen. En daarna lag ik rillend van de koorts in bed.” Het Boekenbal, dat plaatsvond in het weekend voor de eerste lockdown, was een van de laatste grote culturele evenementen die nog doorgang vonden in 2020. Er waren meer bezoekers die naderhand Coronaklachten kregen. Achteraf ben ik dus blij dat ik niet was uitgenodigd. Spits stelde het spijtig te vinden dat dit jaar de Boekenweek niet in zijn traditionele vorm kan doorgaan. Hij pleitte er bij zijn luisteraars voor toch vooral veel boeken te blijven kopen, online of bij de lokale boekhandel. „Ik hoop in elk geval één ding: dat onze ongenode gast kan lezen. Dat zal hij inmiddels wel weten dat we nooit van hem zullen gaan houden.”

Frits Spits, voor mij een legende. Ik luisterde vroeger dagelijks naar zijn programma op de radio. De Steunplaat, de Pop-Limerick en Kruip In De Huid Van... Allemaal rubrieken uit de legendarische Avondspits. Van 1978 tot 1988 en later nog eens van 1990 tot 1995 gepresenteerd door Frits Spits en dagelijks beluisterd door twee tot drie miljoen mensen ('vrienden van de Avondspits'). Op 2 april 1995 was de allerlaatste aflevering van het programma en kwam er een einde aan een tijdperk.

De Pop-Limerick was om 18.30 uur een vast item in het programma dat Frits Spits presenteerde. Spits was voor veel forenzen vaste prik in de vroege avonduren. Luisteraars mochten hun Pop-Limericks insturen om eer te betonen aan hun favoriete lied. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Zelfs terwijl ik dit schrijf hoor ik in gedachten de stem van Frits Spits.

Een ander programma waar ik veel naar luisterde was Het Weeshuis Van De Hits met Peter van Bruggen, als ik mij goed herinner. Peter van Bruggen was het brein achter het programma dat platen draaide "die niet als hit waren geboren". Vaste rubriek was het spelletje 'Zeg eens euh..("vijf seconden stil zijn is fataal en euh zeggen helemaal"). Maar de onbetwiste ster van het programma dat van 1981 tot 1991 werd uitgezonden was Morrison, het fictieve weesjongentje dat het programma altijd afsloot met dezelfde woorden: “Soms loop ik te denken wie ik ben en waarom ik mijn papa en mama niet ken. Maar dan ga ik slapen en denk ik aan jou en weet ik dat er iemand is die van me houdt”.

Frits Spits en Morrison, de radio helden uit mijn jonge jaren. En om met Frits Spits te spreken. Hopelijk kan Corona lezen, dan zal hij inderdaad beseffen dat ook ik net als Frits Spits nooit van hem zal kunnen houden. Niemand zal dat trouwens kunnen. Wel van de mooie herinneringen aan Frits en Morrison!