Zuster Ursula
- Rien de Heer
- 14 jan 2021
- 2 minuten om te lezen
Zuster Ursula
Wie herinnert zich de door Rob de Nijs gezongen woorden over het grote, mooie, machtige land Amerika? Diploma's hangen aan de muur. M'n bedje ligt gespreid.
M'n vrijheid heb ik nu niet meer. Alleen maar vrije tijd. Het gaat niet goed en het gaat niet slecht. Het gaat er tussenin. Maar ik wil niet om het leven heen. Ik wil er midden in. Dag vader en dag moeder. Dag zuster Ursula. Ik zie het hier niet zitten. Ik ga naar Amerika, zo zong Rob jaren geleden al.
Ik weet niet of Rob het nu nog zo enthousiast zou zingen en of hij nog steeds naar het Amerika van, nu nog, Donald Trump zou willen. Hij zou in ieder geval waar voor zijn geld krijgen. Hij zou er inderdaad midden instaan: De verdeeldheid binnen het land en de hopelijk laatste capriolen van hun president Donald Trump. Hij heeft de recente verkiezingen verloren, maar gedraagt zich als een klein kind. Gedrag dat hij voor de verkiezingen trouwens ook regelmatig vertoonde. Deze week gaf Trump een speech op het laatste medium dat hij nog in zijn handen had: YouTube. Daarin liet hij even weten dat hij niet vrolijk werd van alle sociale media die zijn accounts in de ban hebben gegooid na de bestorming van het Capitool. āDe vrijheid van meningsuiting wordt aangevallen als nooit tevorenā, sprak hij daarover.
Het lijkt erop dat niemand meer mag weten wat de Amerikaanse president te vertellen heeft in de laatste dagen voor de wissel van de wacht. Na Twitter en Facebook heeft na deze speech namelijk ook YouTube de president in de ban gedaan. In een Tweet geeft Youtube de reden voor het blokkeren van het account. Het is deels hun angst voor meer āpotentieel geweldā die voor de verbanning heeft gezorgd. Trump schijnt daarnaast ook hun regels overtreden te hebben.
Misschien wordt het tijd dat Trump zich als een volwassen 70-plusser gaat gedragen. Tijd dat hij zo snel mogelijk in de anonimiteit zal verdwijnen, maar ik vrees dat het niet het geval zal zijn. Wat zou het toch heerlijk zijn om hem de woorden van die Nederlandse 70-plusser te horen zingen: Dag lieve rest van Amerika. Dag lieve allemaal. Blijf maar rustig zitten In het land van verdeeldheid om de macht. Ik kan alleen maar lachen. Ik stap eruit, Ik ga. M'n rugzak en m'n tentje mee. De vlinders achterna.
Recente blogposts
Alles weergevenEen conclusie die ik regelmatig trek. Ik ben ook maar eens mens, dus ik word ouder en denk misschien daarom veel vaker na over het leven...
Lang geleden dat ik een column geschreven heb. Enkele honderden in de laatste jaren, dus na een droogte van enkele maanden heb ik me er...
Ik zal maar weer direct met de deur in huis vallen. Zelf heb ik helemaal niets met Kerstmis. Voor mij zijn het de meest vervelende dagen...
ComentƔrios